ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ… Περί Γραμμάτων και Τεχνών… o Λόγος!

Η Ηρώ Τριγώνη είναι Δημοσιογράφος, Στιχουργός, πρώην Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Αmorgos Film Festival και φυσικά ότι άλλο μπορεί να προκύψει στη πορεία του σχηματισμού, ενός πάζλ Γραμμάτων και Τεχνών!
Σπούδασε θέατρο και συνεργάστηκε με τις μεγαλύτερα σε κυκλοφορία έντυπα… εφημερίδες και περιοδικά ως συντάκτης πολιτιστικού ρεπορτάζ, κριτικός σε θέματα της 7ης Τέχνης αλλά και του θεάτρου, επίσης σε ρεπορτάζ εικαστικού περιεχομένου και Μουσικής!

Εργάστηκε στη κρατική τηλεόραση κάνοντας το ντοκιμαντέρ «Δρόμοι» από το 2000 έως το 2011. Εβδομαδιαία ντοκιμαντέρ που αφορούσαν την ζωή , την πορεία και το έργο σπουδαίων ανθρώπων του πολιτισμού. Πολύτιμες καταγραφές και τοκουμέντα για τους σημαντικούς ανθρώπους από όλους τους χώρους που περικλείουν την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.
Συνεργάστηκε για την δημιουργία αρκετών ακόμα ντοκιμαντέρ, αλλά και
παραστάσεων. Μέσα στις αναζητήσεις της και το ραδιόφωνο, με εκπομπές στο
Δεύτερο Πρόγραμμα που αφορούσαν ωριαίες συνεντεύξεις με δημιουργούς της Τέχνης.

Πολυεργαλείο και μέσα στις δραστηριότητές σημειώστε, Υπεύθυνη γραφείου τύπου καλλιτεχνών και διοργανώτρια πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Επίσης διετέλεσε υπεύθυνη HR και manager μεγάλων επιχειρήσεων σε Λονδίνο
και Ελλάδα.

Τέλος είναι η στιχουργός 150 περίπου δισκογραφημένων τραγουδιών, σε συνεργασία με ένα μεγάλο κατάλογο συνθετών και ερμηνευτών με αποτέλεσμα να έχει στην κατοχή της χρυσούς και πλατινένιους δίσκους.

ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ…

AthensCalling.gr : Πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά και δεν ξέρω από πού να αρχίσω και σε ποια τάξη μπορώ να βάλω τις ερωτήσεις μου στα όσα θα πούμε εμείς οι δύο!Σημειώνω…Δημοσιογράφος, Στιχουργός, Πρώην Καλλιτεχνική Διευθύντρια στο Amorgos Film Festival , Συντάκτρια σε πολιτιστικά ρεπορτάζ…. Και ότι άλλο ήθελε προκύψει γύρω από τις Τέχνες και τα Γράμματα! Αλήθεια με ποια αφορμή ξεκίνησε η όλη αυτή πολυσυλλεκτικότητα?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Απλά και όμορφα κύλησαν όλα..Σχεδόν μαγικά..από το ξεκίνημα στην δισκογραφία , μετά ο έντυπος τύπος, η εικόνα , η τηλεόραση , τα ντοκιμαντέρ, ραδιόφωνο, το Λονδίνο, η Αμοργός..όλα. Πάντα το ένα έμπαινε μέσα στο άλλο. Δεν επεδίωκα ποτέ τίποτα. Δεν τα κυνηγούσα. Ας πούμε , τα πρώτα χρόνια της δισκογραφίας, μου είχαν ζητήσει κάποια κείμενα μου, έτσι τόσο απλά μπήκα στο χώρο της δημοσιογραφίας και έμεινα. Έτσι ξεκίνησα με τον έντυπο τύπο. Νομίζω ότι ζωή σε πηγαίνει καλά όταν της έχεις εμπιστοσύνη και ξέρεις τι αγαπάς. Φυσικά δεν είναι τα πάντα παραμυθένια ,όπως ακούγονται. Δύσκολες στιγμές, ματαιώσεις, απογοητεύσεις, τις παίρνεις κι αυτές αγκαλιά και πας. Δικά σου είναι όλα. Όσο για την πολυσυλλεκτικότητα, για να καταλήξω, ήταν σαν ένας έρωτας να με έσπρωχνε στον επόμενο έρωτα και μετά αυτός στον άλλο επόμενο, μια διαρκής αλυσίδα. Κάπου στα μέσα της διαδρομής συνειδητοποίησα ότι επρόκειτο για ένα έρωτα, όχι για πολλούς διαφορετικούς. Αυτός ο ίδιος έρωτας έκανε παιχνίδι. Γιατί το γράψιμο των στίχων και τα άρθρα για τον πολιτισμό, οι συνεντεύξεις και μετά η εικόνα, τα ντοκιμαντέρ, η ιστορία και οι ιστορίες, η οργάνωση τους για να φτάσουν εκεί έξω, είναι το ίδιο πράγμα. Να πεις την ιστορία και να την πεις καλά.

AthensCalling.gr : Θα ξεκινήσω από την στιχουργική ιδιότητά σου, ο περισσότερος κόσμος, στο όνομά σου αναγνωρίζει τη στιχουργό που σίγουρα τους στίχους της έχει σιγοψιθυρίσει και ρωτώ τελικά τι είναι ο στιχουργός, ποια είναι η ερμηνεία του ονόματός του και ποια είναι η σχέση του με τον συνθέτη και τον τραγουδιστή!

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Είναι αυτός που λέει την ιστορία με λόγια. Τη δική του ιστορία ή των άλλων. Ξεκινά με την αφήγηση του ή γράφει πάνω στη μουσική. Αυτή λοιπόν η υπέροχη δυάδα, στιχουργός –συνθέτης, που μπορεί να είναι και μονάδα, δημιουργεί. Φτιάχνει από την αρχή κάτι που δεν υπήρχε πριν. Και οι 3 «παίκτες» στο τραγούδι, στιχουργός, συνθέτης, τραγουδιστής παίζουν το δικό τους χαρτί..

Στόχος το δημιούργημα να ανοίξει τα φτερά του και να προσγειωθεί στις καρδιές των ανθρώπων που θα ταυτιστούν ή θα νοιώσουν την γλώσσα του. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ όταν γράφω, κανένα στόχο δεν έχω. Ούτε καμία μελλοντική αίσθηση των πραγμάτων. Απλά το ζω, χωρίς να ξέρω ποτέ που θα καταλήξει. Αν το σκίσω το επόμενο πρωί ή αν με ευχές του ανοίξω την πόρτα για να πάει όπου θέλει, είναι μια επόμενη διαδικασία. Μπορεί και να μείνει . Δεν είναι όλα για φευγιό και ταξίδι..

AthensCalling.gr : Πότε γράφεις… Υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες και στιγμές?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Πάντα ακάλεστη είναι η έμπνευση. Απρόσκλητη. Απρόβλεπτη. Όπως και η κάθε ιστορία που σκάει μύτη εκεί που δεν το περιμένεις. Πρέπει να την ακολουθήσεις. Πρέπει να είσαι έτοιμος σαν να την περίμενες καιρό. Και να συγκεντρωθείς εκεί γιατί είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο την συγκεκριμένη στιγμή. Και είναι υπέροχα γοητευτικό που δεν ξέρεις ποτέ από πού θα σου έρθει. Ίσως αυτή η αποδοχή να είναι το 1/3 της δημιουργίας. Η ιστορία , η έμπνευση , μπορεί να είναι μία φράση, ένας ήχος, μια σκηνή, μία αμυδρή κίνηση, μια λέξη, ένα βλέμμα ή μια σκέψη..Μπορεί να διαδραματίζεται μπροστά σου ή και μέσα στο κεφάλι σου. Και τα δύο είναι πραγματικά.
AthensCalling.gr : Και μια που ανέφερα περί χρονικών στιγμών, θα ταξιδέψω στο παρελθόν, 1994 Συνθέτης Αλέξης Παπαδημητρίου, Ερμηνεύτρια η Μαντώ και εσύ γράφεις …΄΄Την Νύχτα Γίνονται τα Θαύματα΄΄. Το πιστεύεις αυτό και γιατί τη νύχτα? Γιατί μια παροιμία λέει ότι ΄΄ Της Νύχτας τα Καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά΄΄!

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Είχα πάει να δω έναν οικογενειακό φίλο στο Κολωνάκι. Η γυναίκα του είχε κάποια σοβαρή ασθένεια που την κρατούσε καθηλωμένη στο κρεβάτι. Κάθισα στην κουζίνα και τον άφησα να μου μιλήσει για την κατάσταση. Ήταν αεικίνητος και μου περιέγραφε την μέρα του , τι λένε οι γιατροί.. «Και ξέρεις τι κάνω λοιπόν;» μου είπε κάποια στιγμή, «επειδή όλη τη μέρα τρέχω με τις δουλειές του σπιτιού και τα υπόλοιπα, τη νύχτα κάθομαι δίπλα της και την παίρνω αγκαλιά. Ξέρεις τι της λέω; Τα ταξίδια που θα κάνουμε μόλις γίνει καλά. Της τα περιγράφω με λεπτομέρειες. Εκείνη έχει κλειστά τα μάτια, μπορεί και να κοιμάται από τα πολλά φάρμακα, αλλά μ ακούει.» Δεν μίλησα . Και συνέχισε σαν να άκουγε τις σκέψεις μου προσφέροντας μου ένα ραβανί που είχε φτιάξει χτες. «Γιατί τη νύχτα γίνονται τα θαύματα! Το ξέρεις δεν το ξέρεις;» Δεν το ήξερα μέχρι τότε, αλλά το έκανα τραγούδι.

AthensCalling.gr : Τραγούδια με στίχους δικούς σου μεταφρασμένα στα Γαλλικά, Πορτογαλικά, Αγγλικά, Ισπανικά, Ιταλικά … πως προέκυψε?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Συμβαίνει αυτό όταν τα τραγούδια γίνονται επιτυχίες. Όπως κι εμείς γράφουμε ελληνικό στίχο σε ξενόγλωσσες επιτυχίες. Κάποιος παραγωγός που ενδιαφέρεται ζητάει τα δικαιώματα και η εταιρεία σε συνεννόηση με τους δημιουργούς, του τα δίνει με κάποιους όρους, όπως, το καινούριο τραγούδι να έχει το ίδιο νόημα των στίχων.

AthensCalling.gr : Να πάμε τώρα στη Μεγάλη Οθόνη και στη θητεία σου ως Καλλιτεχνική Διευθύντρια στο Amorgos Film Festival.

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Αμοργού, είχε μια ιστορία αρκετών χρόνων. Αυτός που αναλαμβάνει αυτή τη θέση, πρέπει να κρατήσει τα καλά και να προχωρήσει , να ανοίξει δρόμους σε καινούρια σημαντικά, έτσι ώστε ο “θεσμός” να παραμένει ζωντανός κι ενδιαφέρων στην εποχή του.

Ξεκίνησα λοιπόν από τον τόπο. Ο χώρος και ο χρόνος. Ο ίδιος αυτός ο υπέροχος βράχος-έτσι αποκαλώ την Αμοργό-σε οδηγεί. Είναι τόσο ισχυρή η ένδειξη που δεν μπορείς να συγκεντρωθείς μόνο στο στόχο, δηλαδή την αγάπη για το Σινεμά και τον Πολιτισμό και να προχωρήσεις ανεξάρτητα. Πρέπει να “μπλέξεις” , να εντάξεις, το ίδιο το νησί, το σύμπλεγμα των Κυκλάδων, την μορφολογία , τον δικό τους πολιτισμό γενικότερα για να προχωρήσεις. Αυτό έκανα.

Προσπάθησα με συμβολικές κινήσεις, όπως η βράβευση του ιστορικού πλοίου “Σκοπελίτης” και των ανθρώπων του,που είναι κομμάτι της ιστορίας της άγονης γραμμής και όχι μονο, είναι η καθημερινότητα των κατοίκων που περιμένουν τα απαραίτητα στα δύσκολα απαγορευτικά του χειμώνα και πολλά άλλα.

Ακόμα οι προβολές ντοκυμαντέρ για το ίδιο το πλοίο, αλλά και ταινιών από το διαγωνιζόμενο τμήμα,μέσα στο ίδιο το πλοίο, τοποθετεί την οθόνη και τους θεατές, κάπου που μπορούν να έρθουν σε επαφή, να νοιώσουν , να μοιραστούν..

Σ΄ένα παραλληλο χρόνο προσπάθησα και κατάφερα την ένταξη, την συμμετοχή των κατοίκων από όλες τις ηλικίες σε αυτό το σημαντικό συμβάν. Έτσι με ιδέες που ο ίδιος ο τόπος μου ενέπνευσε ,όπως ,τι είναι “σπίτι για σένα;”, “ποιο είναι το δικό σου σπίτι;” πήγα σε όλα τα σχολεία της Αμοργού με τυπωμένες Α4 ζητώντας τις απαντήσεις των παιδιών.

Το ίδιο project “ετρεχε “ και διαδικτυακά σε όλο τον κόσμο. Οι απαντήσεις ήταν αποκάλυψη. Είναι πολύ σπουδαίο, ένα στιγμιαίο ερέθισμα, να προκαλεί την έκφραση. Επίσης οι ίδιες οι απαντήσεις δημιούργησαν μια έκθεση στο χώρο του Φεστιβάλ εκείνες τις μέρες, μια συμμετοχή των παιδιών με τον δικό τους τρόπο.

Από αυτή την επαφή, δημιουργήθηκε και εκφράστηκε η ανάγκη των μαθητικών ταινιών από παιδιά και εκπαιδευτικούς που εντάχτηκαν στο Φεστιβάλ.

Επίσης ανταποκρίθηκα στην επιθυμία τους να ξεκινήσουμε κάποιες συζητήσεις-σεμινάρια για το πως λέγεται μια ιστορία.

Οι μέρες του Νοεμβρίου που φιλοξενήθηκε το Amorgos Film Festival ήταν γιορτή. Μεγάλος αριθμός επισκεπτών και συμμετεχόντων από όλες τις χώρες , επαφές, συζητήσεις , συνεργασίες, όλα τα αποτελέσματα ενός επιτυχημένου Φεστιβάλ. Και φυσικά σε 12μηνη βάση η επαφή των κατοίκων της Αμοργού ,αλλά και των άλλων νησιών με το Σινεμά, να μην διακόπτεται.

Έτσι για πρώτη φορά το Φεστιβάλ Δράμας φιλοξενήθηκε στην Αμοργό,μαζί με το υπέροχο υλικό των μικρού μηκους ταινιών του ,αλλά και τον Θανάση Νεοφώτιστο, από τους πιο σπουδαίους κινηματογραφιστές των ημερών μας.

Σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Αμοργού και την ιδέα ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ μυθοπλασίας μικρού μήκους .

AthensCalling.gr : Θα σημειώσω τώρα ότι μέσα σε όλα είσαι και μια επιτυχημένη συντάκτρια σε πολιτιστικά ρεπορτάζ σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας και εδώ θα ρωτήσω, εάν υπάρχει ένα από τα ρεπορτάζ που είχες κάνει και που σίγουρα δεν θα ξεχάσεις ποτέ!

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Είναι αρκετά..ενδεικτικά θα αναφερθώ σε δύο. Το ρεπορτάζ για την επαναλειτουργία του Κολοσσαίο, με την παράσταση του Εθνικού θεάτρου “Οιδίποδας”. Η πρώτη παράσταση που “πάτησε” εκεί μετά από 1500 χρόνια, σε μια προσπάθεια πολιτιστικού “εξαγνισμού” ενός χώρου συνδεδεμένου με την βία.Το ρεπορτάζ στην Αλβανία για το ανέβασμα του θεατρικού έργου του Μπάμπη Τσικληρόπουλου “6 χρόνια έγγειος” από την Ακαδημία θεάτρου στα Τίρανα, σε ταραγμένες εποχές για την γείτονα χώρα. Η Μερσεντές που μας μετέφερε είχε 5 καλάσνικοφ στο πάτωμα του πίσω καθίσματος..

AthensCalling.gr : Στη προσωπική σου επιλογή , τι διαλέγεις να ακούσεις από μουσική και να δεις από τη Μεγάλη οθόνη και το Θέατρο?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Δεν ξέρω κάτι που να έχει τη δυνατότητα να μεταβάλει τόσο ακαριαία την διάθεση μου ,όσο η μουσική. Αγαπώ όλα τα είδη και χωράω σε πολύ διαφορετικά ακούσματα.

Η μέρα μπορεί να ξεκινήσει με Feiruz και Dolce Pontes, να συνεχίσει με Warhaus και Smiths, αργότερα με Active member και Λεξ, για να καταλήξει σε Shostakovich και Jazz.

Επίσης η σιωπή..εγώ την υπολογίζω για μουσική, καταλαμβάνει χώρο στις μέρες μου και της έχω ιδιαίτερη αδυναμία.

Το Σινεμά…έχω περάσει ατέλειωτες ώρες σε σκοτεινές αίθουσες κι απ΄ ότι θυμάμαι, σχεδόν πάντα ήμουν ευτυχισμένη. Η εικόνα, το σκοτάδι, η συνθήκη αυτή με κάνει να νοιώθω οτι βρίσκομαι εκεί που πρέπει να είμαι. Βλέπω ευρωπαϊκό κινηματογράφο, Ιρανικό, Λατινοαμερικάνικο και Ελληνικό φυσικά. Υπάρχουν εξαιρετικές μικρού μήκους ταινίες στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή !

AthensCalling.gr : Με τα βιβλία… τι επιλέγεις να διαβάσεις?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Με τρελλαίνει η μυρωδιά του χαρτιού! Όταν μπαίνω σ΄ ένα βιβλιοπωλείο θέλω να τα αγοράσω όλα . Να τα πάω σπίτι. Φυσικά μπορεί να μείνω με τις ώρες εκεί…

Μεγάλωσα με τα βιβλία. Κυριολεκτώ. Μέχρι τα 23 ήταν η επαφή κι ο κόσμος μου! Είχα διαβάσει κλασσικούς, σύγχρονους, φιλοσόφους..Κάποια στιγμή ενστικτώδη μάλλον, είπα, τώρα θα βγω εκεί έξω να δω αν είναι αλήθεια όσα διάβασα..

Έχω πολύ ιδιαίτερη σχέση με τα βιβλία. Τώρα αγοράζω 5,6 μαζί, τα κάνω μια μικρή στοίβα να τα βλέπω σε σημείο ορατό από παντού, να περάσει λίγος καιρός , να τα ακουμπήσω..Τους έχω κι ένα γινάτι…κάποια εποχή γίνανε τόσο πολλά, καταλάβανε όλους τους χώρους του σπιτιού και έπρεπε να αποφασίσω ποιος θα μείνει τελικά … Άρχισα με μισή καρδιά να χαρίζω, δεν ήταν εύκολο, από τους πρώτους μαζικούς αποχωρισμούς!

AthensCalling.gr : Τι ακριβώς σε συναρπάζει στη ζωή?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Το πάθος, η μπέσα, το χιούμορ, η γενναιότητα, η καλοσύνη, τα ταξίδια, η λοξή ματιά στα πράγματα, η άλλη εκδοχή..

AthensCalling.gr : Τι σε θυμώνει?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Η αδικία! Νομίζω ότι αυτό είναι “τύπος γονιδίου”. Το έχεις ή δεν το έχεις. Σου διαμορφώνει την ζωή. Πάντα αφορά τους άλλους κι εσένα και το πληρώνεις. Έχει κόστος.

AthensCalling.gr: Έχεις σκεφτεί μετά από τους τόσους πολλούς στίχους που έχεις δημιουργήσει, …. να γράψεις και κάποιο βιβλίο?

ΗΡΩ ΤΡΙΓΩΝΗ: Από παιδί γράφω..αλλά την έκδοση του την ανέβαλα πάντα ..Ασχολήθηκα, “βούτηξα” στην έκφραση με χίλιους τρόπους..και εξακολουθώ.. Ακόμα και στο fb όταν ποστάρω κάτι , εκφράζομαι, επικοινωνώ..

Ναι, νομίζω έχει έρθει η ώρα του βιβλίου. Κι μάλλον σε πολύ λίγο …θα έχω καλά νέα!