SOCRATES DRANK THE CONIUM… Η Αξέχαστη Συνάντηση με τον Αντώνη!

Ετικέτα ”Ελληνικό Ροκ” και βρισκόμαστε στη β΄φάση της κίνησης, μετά από τα όσα είχαν συμβεί στην ΠΟΠ και ολίγον ΡΟΚ δεκαετία του΄60!

Δεκαετία του΄70 λοιπόν και στη νεολαία, αν όχι σε όλους, αλλά για κάποιους που ήταν περισσότερο υποψιασμένοι, ψαγμένοι με άλλα λόγια και κυρίως οι φοιτητές,άρχισαν να χτυπούν οι καμπάνες της αφύπνισης,γύρω από τα όσα συνέβαιναν την εποχή που η Ελλάδα ήταν στο γύψο!

Η ετικέτα Ελληνικό Ροκ τότε βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη με εκφραστές της τους SOCRATES DRANK THE CONIUM, POLL,ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ, ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ,ΝΟΣΤΡΑΔΑΜΟΣ, ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΙΑ, ΔΑΜΩΝ & ΦΙΝΤΙΑ και άλλων επισήμων,να εμφανίζονται παίζοντας τα τραγούδια τους κυρίως στο ΚΥΤΤΑΡΟ, αλλά και στο ΕΛΑΤΗΡΙΟ και το ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ!
Ακόμη να μας παρουσιάζουν τα μουσικά τους δημιουργήματα και σε εκείνες τις αξέχαστες συναυλίες σε κινηματοθέατρα και σε γήπεδα μπάσκετ!

Οι SOCRATES DRANK THE CONIUM,χωρίς καμιά αμφιβολία ήταν αυτοί που είχαν τους περισσότερους θαυμαστές… οπαδούς και όπως αλλιώς θέλετε να τους πείτε …
Ήταν το κορυφαίο ροκ συγκρότημα στην Ελλάδα!

ΑΝΟΙΞΗ του 2008 … Η ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ !

Πριν κάποιες μέρες, αν και είχε κυκλοφορήσει πέρσι το Σεπτέμβρη του 2023, πήρα στα χέρια μου και άκουσα πολλές φορές το εκπληκτικό τελευταίο album των SOCRATES DRANK THE CONIUM με τον τίτλο ”Socrates Last Forever”, που ξεκίνησαν να το ηχογραφούν το 2009 ως τρίο οι Γιαννης Σπάθας,
Αντώνης Τουρκογιώργης και ο Μάκης Γιούλης (ουσιαστικά & τυπικά 4ος ντράμερ των Socrates, από το 2002 μέχρι και το 2010).Το σοβαρό όμως πρόβλημα υγείας του Αντώνη τον Απρίλη 2010 έπαυσε τη πορεία της μπάντας. Τελικά όμως το υλικό αυτών των ηχογραφήσεων σώθηκε και κυκλοφόρησε το 2023, ήταν η χρονική στιγμή που ο Κώστας Μπίγαλης ανέλαβε να ολοκληρώσει τη μίξη του στην τελική σημερινή της μορφή!

Άνοιξη του 2024 & μετά τις τόσες ακροάσεις του ”Socrates Last Forever” & λόγω του ότι η Θρυλική μπάντα των SOCRATES ήρθε και πάλι με το album αυτό στην επικαιρότητα,θυμήθηκα, ότι κάπου στο αρχείο μας υπήρχε μια ηχογραφημένη συνομιλία μου με τον Αντώνη, που αφορούσε τους SOCRATES και που είχε γίνει τότε την Άνοιξη του 2008, στο σπίτι του στα Μελίσσια!

Αυτή τη συνομιλία μας απομαγνητοφωνώντας την, σας την παρουσιάζουμε χωρίς περικοπές, με τις ευχές μας ο Αντώνης να ξαναβρεί την ζωή του όπως ήταν πρώτα!

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ…

” Ξεκινήσαμε από τον Πειραιά, συμμαθητές με το Γιάννη Σπάθα στο Γ΄Γυμνάσιο του Πειραιά και ξέρεις ερασιτεχνικά είχαμε αρχίσει να ασχολούμαστε με τη μουσική τότε με κανά δυό μαθητικά συγκροτήματα Persons κ.τ.λ και γύρω στο 1970, όταν είχαμε τα πρώτα ακούσματα από Hendrix, Cream και άλλους, που τότε ήταν τρίο και ήταν της μόδας, το original, το ατόφιο Rock n Roll , επιριαστήκαμε και εμείς και μπήκαμε, όχι επαγγελματικά, γιατί επαγγελματικά μπήκαμε χωρίς να το καταλάβουμε αργότερα και με πολύ ενθουσιασμό για τη μουσική!
Όσο για το όνομα να πω ότι ο νονός της ονομασίας του group είμαι εγώ !
Ξεκίνησε η ιδέα σαν τραγούδι, στην αρχή αυτό ήτανε κομμάτι και μετά μου την έδωσε και λέω … να το κάνουμε τίτλο του group, έτσι και έγινε!”.

ΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ…

” Με τους Socrates μόνο ευχάριστα μπορώ να θυμηθώ, είχαμε ένα πολύ υψηλό στάνταρ και το έχουμε ακόμα δηλαδή ένα 98% στα παιξίματα μας στο πάλκο.
Τώρα υπάρχουν και συναυλίες που παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο, όπως τα μηχανήματα, το κοινό, ακόμη να είσαι και εσύ που παίζεις σε καλή μέρα, οπότε εσύ πιάνεις το πολύ υψηλό στάνταρ.
Δυσάρεστες στιγμές τι να σου πω δεν μπορώ να θυμηθώ παρά μιά προσωπική μου,μπορώ να θυμηθώ όταν είχαμε πρωτοέρθει από Αγγλία που παίξαμε τότε στο γήπεδο του Σπόρτιγκ και που όπου όταν μετά άκουσα τη συναυλία εκείνη από κασέτα δεν έμεινα ευχαριστημένος από τον εαυτό μου.
Είχαμε καιρό που λες που λείπαμε από την Ελλάδα, κανά τρίχρονο και όταν είδα εκεί τους φίλους μου τρελάθηκα και βγήκα να παίξω μεθυσμένος … πίτα και ενώ νόμιζα ότι ήμουνα χάϊ… άκουσα μετά τη κασέτα και ντράπηκε η ψυχή μου….”.

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟ… ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ …

” Αλήθεια στο λέω μου φαίνεται απίστευτο τόσα χρόνια Socrates μαζί και αυτό το κατάλαβα στο Λυκαβηττό που παίξαμε όπου εαν μου έλεγε κάποιος ότι θα βγείς μετά από 30 χρόνια να παίξεις και ότι ο γιός σου θα σε βλέπει… θα του έλεγα… άσε ρε αγόρι μου,τι μου λες τώρα!
Το θέμα είναι ότι οι Socrates δεν ήταν επαγγελματίες μουσικοί, οι οποίοι είχαν μια επαγγελματική σχέση μεταξύ τους , εμείς να σου πω ότι καταρχήν είμαστε φίλοι και είμαστε ακόμη … είμαστε οι καλύτεροι φίλοι!
Απλά όταν είσαι πολλά χρόνια με κάποιον μαζί, ε… εντάξει, φυσικό είναι να υπάρξει ένα διάλειμμα, γιατί ο καθένας από το group να θέλει να κάνει και κάτι δικό του.
Μετά όμως από κάποια στιγμή επιθυμείς πάλι το group και θέλεις να ξαναπαίξεις με αυτό, να ξέρεις ότι αυτά τα πράγματα κάνουνε κύκλο!
Διαπίστωσα στη συναυλία μας στο Λυκαβηττό αλλά και στις επόμενες συναυλίες που κάναμε, ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη σαν group, αυτό όταν είδα την απήχηση που είχαμε, από τη σημερινή νεολαία, ήταν όπως και τότε το 1970!”.

Ο ΗΧΟΣ …

” ‘Εμείς ξεκινήσαμε όπως σου είπα, όπως ο καθένας που ξεκινάει επηρεαζόμενος από κάποιον, εμείς από το στυλ του Jimmi Hendrix πιο πολύ, για αυτό και ξεκινήσαμε σαν τρίο!
Προσπαθούσαμε να παίξουμε ακριβώς όπως ο Hendrix, ο Eric Clapton, οι Mountains, δηλαδή όλα τα group που μας άρεσαν, όμως στη συνέχεια βρήκαμε το δρόμο μας,το δικό μας δρόμο και σε αυτό έπαιξε ρόλο το προσωπικό παίξιμο του Σπάθα, δηλαδή ο Γιάννης επειδή είναι από τους Παξούς και εκεί οι περισσότεροι είναι μουσικοί και παίζουν κάποιο όργανο, εκεί υπάρχει μιά παιδεία με το που γεννιέσαι σε μουσικό περιβάλλον, έτσι είχαμε αυστηρό κριτήριο στα τραγούδια μας!
Με το που βγήκε το Starvasion λέμε … Ω πα!… ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ! …
Είχαμε αρχίσει πλέον να βρίσκουμε το δρόμο μας, αυτό το εξελίξαμε σιγά σιγά και επειδή παίζαμε συνέχεια στον ίδιο χώρο που ήτανε το Κύτταρο και μας έβλεπαν πάντα οι ίδιοι, εμείς σχεδόν κάθε χρόνο ανανεώναμε τη σύνθεση των Socrates, θέλω να πω ότι το τρίο ήταν ο πυρήνας και υπήρχε η πρόσθεση με Keyboards o Παύλος Αλεξίου, μπάσο ο Ζηκογιάννης και εγώ έπαιζα κιθάρα μαζι με το Γιάννη!
Αργότερα κάναμε 3 κιθάρες με το Κώστα Δουκάκη… κάναμε διάφορα και πέρασαν αρκετοί μουσικοί από τους Socrates και έτσι διαμορφώθηκε ένας τελείως προσωπικός ήχος, αυτό δηλαδή ήταν και το ζητούμενο!
Σήμερα πολλοί πιτσιρικάδες είναι πολύ ευχαριστημένοι που παίζουν τα κομμάτια ενός άλλου και μένουν εκεί … αυτό είναι που τους ζηλεύω!
Εμείς όμως δεν είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό και θέλαμε να βρούμε κάτι δικό μας… και τελικά το βρήκαμε!”.

O ΣΤΙΧΟΣ…

” Τους στίχους των τραγουδιών τους έκανα εγώ, λόγω του ότι το group ήταν Αγγλόφωνο και είμαι και καθηγητής της Αγγλικής φιλολογίας παρεμπιπτόντως. Τα θέματα όλα είναι θέματα εποχής τα οποία τα βρίσκω πολύ επίκαιρα ακόμη και σήμερα! Είμαστε επηρεασμένοι ξέρεις, γιατί όπως και να το κάνουμε ανήκουμε και εμείς στη γενιά της αμφισβήτησης!
Αμφισβήτηση υπάρχει και σήμερα και πάρα πολύ μεγάλη, ανεργία υπάρχει… όπως υπήρχε και τότε, κοινωνική αδικία υπάρχει… όπως υπήρχε και τότε!
Αλλά ένα που θέλω να τονίσω είναι ότι ναι μεν τονίζαμε και συζητούσαμε αυτά τα θέματα μέσα στο στίχο αλλά πάντα δια μέσου της μουσικής και στο στίχο υπήρχε πάντα ένα αισιόδοξο μήνυμα στο τέλος, οι Socrates δεν ήτανε ποτέ ”μαύρο” group, ξέρεις σε στυλ απαισιοδοξία και όλα μαύρα και τέτοια!
Να ξέρεις ότι και αν το θέμα ήτανε το πιο καταθλιπτικό στο στίχο, με τη μουσική μαζί το πακέτο, έβγαινε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στο τέλος! ”.

ΧΘΕΣ… ΣΗΜΕΡΑ… ΑΥΡΙΟ…

” Τα 30 χρόνια μαζί είναι ένα μεγάλο νούμερο και δεν το βλέπω απλά σαν αριθμό, γιατί από ότι βλέπω και όπως κυλάει η ζωή μας μπορούμε κάλλιστα να παίζουμε μέχρι τα 60… ξέρω γω , γιατί εφόσον νομίζεις ότι μπορείς να παίζεις και αντέχεις και είσαι μια χαρά στο πάλκο και μπορείς να εκφραστείς …γατί όχι! Γιατί να μην παίζεις !
Από το χθές, να σε πάω στο σήμερα και για το μέλλον να πω ότι υπάρχει στα σκαριά μια καινούργια δουλειά,καινούργιο υλικό το οποίο δουλεύουμε και πιστεύω,δηλαδή ότι του χρόνου, γιατί ποτέ δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε το πότε, θα τελειώσει αυτό, όποτε τελειώσει!
Πάντως να ξέρεις υπάρχει καινούργια δουλειά η οποία θα βγεί!
Γυρίζοντας στο χθες να πω ότι ο κόσμος εκεί που παίζαμε εκδηλωνότανε άψογα, βέβαια κάποια παρατράγουδα υπήρχανε με την Αστυνομία, αλλά επόμενο ήταν …θα θυμάσαι τότε ήτανε μια εποχή πολύ… περίεργη!
Οι συναυλίες μας είχαν αφήσει εποχή, γιατί εμείς είμαστε εξάλλου οι πρώτοι που εισήγαγαν το show πάνω στο πάλκο.
Μέχρι τότε βγαίνανε τα group και παίζανε… εμείς βγαίναμε και δεν ξέραμε τι θα γίνει, δηλαδή εγώ προσωπικά δεν ήξερα τι να κάνω !
Ήμουνα βλέπεις 20 χρονών πολύ εκρηκτικός κ.τ.λ και καταφέρναμε και ξεσηκώναμε το κόσμο και περνούσαν όλοι καλά!”.
Μένοντας στο χθες θα σου πω για το Κύτταρο εκεί πρωτοπαίξαμε το 1971, μέχρι τότε ήτανε ταβέρνα, μετά έγινε ROCK CLUB και έγινε σαν στέκι δικό μας… ” Το Στέκι Των SOCRATES ”, το πρώτο χρόνο μόνο παίξαμε με τον ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟ, μετά παίξαμε κάνα 2 -3 χρόνια και κάναμε και κάποια αναγκαία διαλείμματα πηγαίνοντας στο εξωτερικό Ολλανδία, Γαλλία και μετά όταν γυρίζαμε Ελλάδα πάλι στο Κύτταρο!”.

ΟΙ SOCRATES ΤΟ ”Phos” & Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ…

” Η συνεργασία μας με το Βαγγέλη ξεκίνησε δυό τρία χρόνια πιο νωρίς από το ”Phos”, που αυτό ηχογραφήθηκε το 1976.
Είχαμε πάει το 1973 στο Παρίσι, εκεί συναντηθήκαμε με το Βαγγέλη, μας άκουσε και του άρεσε πάρα πολύ το συγκρότημα και έτσι γίναμε group μαζί με το Βαγγέλη, δηλαδή κάναμε & ένα mini tour, στη Γαλλία με το Βαγγέλη Παπαθανασίου!
Εκεί τότε του κάναμε τη πρόταση να μας κάνει παραγωγή σε κάποιο δίσκο μας και μέσω της τότε Polygram και του Αντύπα, έγινε αυτή η συνεργασία, η οποία πιστεύω, ήτανε μία από τις καλύτερες συνεργασίες που είχαμε ποτέ με άλλο μουσικό!
Ο Βαγγέλης το αγάπησε πολύ το υλικό μας και εκτός από παραγωγός συμμετείχε μάλιστα με τα Keyboards του, δηλαδή υπάρχουν μέσα στο album κομμάτια που παίζει & που έμειναν σταθμός στην ιστορία των Socrates,όπως το Mountains & το Starvation,που είναι σήμα κατατεθέν των SOCRATES! Είναι … η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ μας! ”.

SOCRATES DRANK THE CONIUM… ΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ…

” Socrates… ένα μουσικό δένδρο, καλά το λες, γιατί κάπως έτσι είναι, καταρχήν από τους Socrates δεν μπορώ να τους μετρήσω, μπορεί να έχουνε περάσει και 30 μουσικοί χαμός!
Στην ουσία το συγκρότημα το ξεκίνησα εγώ με το Γιάννη και τον Ηλία Μπουκουβάλα στην αρχή.
Αργότερα όταν έφυγε ο Ηλίας τη θέση του πήρε ο Γιώργος Τρανταλίδης, ένας από τους καλύτερους ντράμερ στο χώρο και όχι μόνο στην Ελλάδα!
Με το Γιώργο γίναμε τρίο και κάναμε δίσκους όπως το Phos , το On the Wings το 1973 όπου σύμφωνα με το Αμερικάνικο μουσικό εβδομαδιαίο περιοδικό Billboard, ανέβηκε στο Νούμερο ΕΝΑ στη πόλη της Georgia στην Αμερική!
Πέρασαν από το συγκρότημα ο Γιώργος Ζηκογιάννης, ο Άκης ο αδελφός μου, ο Παύλος Αλεξίου, ο Νίκος Αντύπας, ο Πολίτης και ο Αλαχαδάμης, ο Κώστας Τριανταφύλλου, ακόμη και ο Γιώργος Πετρίδης και έτσι γινότανε μιά συνεχή ανανέωση στη σύνθεση του group!
… Και η ζωή συνεχίζεται!”.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ…

Αυτά μας είχε πει τότε την Άνοιξη του 2008 ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΟΥΡΚΟΓΙΩΡΓΗΣ γιά τους SOCRATES, όπου μετά από κάποιες εμφανίσεις τους, είχαν γίνει πλέον σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση του group… παίρνοντας πλέον σταθερή μορφή από το 2002 μέχρι και το 2010, με τους Γιάννη Σπάθα, Αντώνη Τουρκογιώργη, Μάκη Γιούλη, Αστέρη Παπασταματάκη και Μαρκέλλα Παναγιώτου.