Συναντώντας τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟ!

Ήταν μια από τις ηλιόλουστες μέρες του Φλεβάρη, όταν και λάβαμε απάντηση στο μήνυμα που είχαμε στείλει στον ηθοποιό, σκηνοθέτη και συγγραφέα,τον Γιάννη Καλατζόπουλο.

Το μήνυμα μας λοιπόν και η απάντησή του, είχαν πλέον οριστικοποιήσει τη συνάντησή μας, μια συνάντηση που θα είχαμε πολλά να τον ρωτήσουμε και που εκείνος,θα είχε να δώσει σε όλα απαντήσεις!

Athenscalling.gr: Πραγματικά είναι ίσως η πρώτη φορά που δεν ξέρω πως να αρχίσω!
Αυτό να ξέρεις μου συμβαίνει γιατί απέναντί μου βρίσκεται ένα…θα σε χαρακτηρήσω
”πολυεργαλείο” Τεχνών και Γραμμάτων, όχι δεν περιαυτολογώ την αλήθεια λέω… Γιάννη Καλατζόπουλε καλώς όρισες στο Athenscalling.gr!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Καλώς σας βρήκα. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Athenscalling.gr: Ηθοποιός, Σκηνοθέτης και Συγγραφέας τρεις ιδιότητες θα πω
συγκεντρωμένες στο δικό σου πρόσωπο, με αρκετά χρόνια θητεία και στις
τρεις! Αλήθεια ποια από τις τρεις είναι πιο κοντά σε εσένα, εάν είναι… και γιατί?

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ηθοποιός είμαι. Έγινα σκηνοθέτης και συγγραφέας από ανάγκη. Άρχισα να σκηνοθετώ όταν διαπίστωσα ότι όλο και περισσότεροι σκηνοθέτες δεν ενδιαφέρονταν να επικοινωνήσουν με το Κοινό αλλά με τον… καθρέφτη τους.
Άρχισα να γράφω, στην αρχή θεατρικά έργα για παιδιά, όταν ήταν παιδί η κόρη μου.
Την πήγαινα στο θέατρο και βλέπαμε ή χαζοχαρούμενα έργα με καλές νεράιδες και κακές μάγισσες ή δήθεν κουλτουριάρικα που στο όνομα της «καθαρής τέχνης» εστίαζαν μόνο στην μορφή αδιαφορώντας για το περιεχόμενο.
Εγώ πιστεύω ότι το ωραίο σκηνικό, οι περίτεχνοι φωτισμοί και τα εφέ χρειάζονται μόνο για να μεταφέρουν καλύτερα τα νοήματα του έργου και όχι για εντυπωσιασμό που καλύπτει την απουσία περιεχομένου.
Όλα αυτά πρέπει να είναι όχι στολίδια του κενού, αλλά γεφύρια για τον νου.

Athenscalling.gr: Σχετικά με το θέατρο και εσύ ο ηθοποιός… αλήθεια το αναγγελθέν τέλος από εσένα,είναι τελεσίδικο, ή στη περίπτωσή που υπάρχει κάτι, το οποίο μπορεί να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον, θα σημάνει για εσένα την πιθανότητα επανεκκίνησης?

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ και αρκετά χρόνια το Θέατρο δεν είναι πια όπως εγώ έμαθα, το αγάπησα και το ονειρεύτηκα. Έχει χάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον κοινωνικό του ρόλο.
Έχει περάσει σχεδόν εξ ολοκλήρου στα χέρια των γνωστών Ιδρυμάτων, τα οποία ακολουθούν την γραμμή της «μεταμοντέρνας αποδόμησης» και απευθύνονται σ’ έναν πολύ μικρό κύκλο θεατών που δεν πάνε στο θέατρο για να δούνε αλλά… για να ΤΟΥΣ δούνε.
Από την άλλη σε δυο-τρεις επιχειρηματίες που δεν αγαπάνε το Θέατρο αλλά μόνο το Ταμείο του θεάτρου. Υπάρχουν βέβαια και οι ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν και ισχυροποιούν τον κανόνα.

Athenscalling.gr: Μάλιστα! Όμως σαν σκηνοθέτης ή και συγγραφέας,υπάρχει κάτι στα σχέδια σου, δηλαδή γύρω από τη σκηνοθεσία αλλά και τη συγγραφή κάποιων βιβλίων?

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω στο μυαλό μου μερικά πολύ σημαντικά έργα που θα ήθελα να σκηνοθετήσω αλλά δεν έχω χρήματα. Κι αυτοί που έχουν δεν τα επενδύουν σε τέτοια έργα, γιατί δεν θέλουν να δει ο κόσμος έργα που θα του οξύνουν το κριτήριο και θα τον κάνουν πιο απαιτητικό. Αυτό που μπορώ να κάνω λοιπόν χωρίς λεφτά, είναι να γράφω.
Τον τελευταίο καιρό έχω εκδώσει τέσσερα βιβλία με τον ΑΙΓΟΚΕΡΩ και τρία με τις εκδόσεις ΦΙΛΝΤΙΣΙ και τώρα ετοιμάζεται το 4ο.
Ο ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ μου έβγαλε την «ΟΔΟ ΘΕΑΤΡΟΥ» (θεωρητικά κείμενα και αναμνήσεις), το «ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΜΟΥ» (διηγήματα), την «ΑΝΤ-ΑΝΤΙΓΟΝΗ» (θεατρικό έργο εμπνευσμένο από την Αντιγόνη του Σοφοκλή) και τον «CANDELAIO» (μετάφραση και σχόλια πάνω στο μοναδικό θεατρικό που έγραψε ο Τζορντάνο Μπρούνο).
Το ΦΙΛΝΤΙΣΙ περιέλαβε σε 4 βιβλία όλα μου τα θεατρικά έργα για παιδιά με τον γενικό τίτλο «Θέατρο για παιδιά και… έξυπνους μεγάλους».
Athenscalling.gr: Πάμε στα καθημερινά…Εποχή ακρίβειας και κλείσιμο στο σπίτι, από τους πιο πολλούς, άντε και κάποιο σινεμά και σπάνια βέβαια μια θεατρική παράσταση και το σύνολο των συμπολιτών μας, καναπέ και τηλεόρασή!
Θα πω όμως ότι τον τελευταίο καιρό βλέπω να προβάλλονται κάποια αξιόλογα σήριαλ στη τηλεόραση. Αλήθεια εσύ τι λες έχεις ξεχωρίσει κάποιο?

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι έτσι δυστυχώς. Ο κόσμος έχει κλειστεί μέσα και βουλιάζει στον καναπέ του.
Η τηλεόραση, παρά τις κάποιες προσπάθειες που όντως γίνονται τελευταία, παραμένει πιστή στον στόχο της,να προπαγανδίζει την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης και να διαφημίζει διάφορα καταναλωτικά προϊόντα.Αυτός ήταν πάντα ο ρόλος της τηλεόρασης.
Τα σήριαλ, οι ταινίες, τα τηλεπαιχνίδια, τα πρωινάδικα κλπ είναι απλώς το δόλωμα για να βλέπει ο κόσμος την προπαγάνδα των κυβερνήσεων και τις διαφημίσεις.
Γι’ αυτό και πιστεύω ότι όσο καλύτερα είναι τα σήριαλ, απλώς τόσο καλύτερα βοηθάνε το κύριο στόχο που είναι να γίνονται οι άνθρωποι πειθήνιοι ψηφοφόροι & καταναλωτές.
Αυτό που σας λέω, έχει σχέση και με τα προηγούμενα που λέγαμε για το θέατρο. Σήμερα, από τη μια μεριά είναι καλό βέβαια που γίνονται περισσότερες Ελληνικές σειρές και βγάζουν μεροκάματο περισσότεροι ηθοποιοί.
Από την άλλη, η ζημιά που παθαίνει το Θέατρο είναι ότι οι περισσότεροι θίασοι δεν σχηματίζονται ανάλογα με τις ανάγκες των έργων, π.χ. για τον τάδε ρόλο κάνει ο τάδε ηθοποιός, αλλά ανάλογα με το πόσο αναγνωρίσιμος είναι κάποιος –κι ας μην του πάει ο ρόλος ή ακόμα και ας μην έχει την στοιχειώδη ικανότητα να τον ερμηνεύσει.
Έτσι, αν δεν παίζεις στην τηλεόραση δεν είσαι κανένας, είναι σα να μην υπάρχεις.
Αν έγραφε ο Σαίξπηρ σήμερα τον «ΑΜΛΕΤ» δεν θα έλεγε To be or not to be. Θα έλεγε T.V or not to be.

Athenscalling.gr: Τηλεοράσεως συζήτηση συνέχεια, μια που χωρίς αμφιβολία η TV μονοπωλεί σήμερα τη διασκέδαση του λαού και την ενημέρωση και θα ρωτήσω εκτός των σήριαλ τα οποία προανέφερα… ειδήσεις, τηλεπαιχνίδια, πρωινάδικα, πολιτικές αναλύσεις και συζητήσεις κτλ κτλ…… βλέπεις?
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν βλέπω τηλεόραση.
Κάνω λίγο ζάπινγκ ίσα-ίσα για να ξέρω τι γίνεται, να θυμώνω και να συνεχίζω να γράφω για τους ανθρώπους που ίσως κάποτε κλείσουν τη τηλεόραση & αρχίσουν να διαβάζουν.

Athenscalling.gr: Ας κλείσουμε τώρα την τηλεόραση και ας αναφερθούμε σε όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν γύρω μας και εσύ επιλέγεις να αναφέρεις το τι ακριβώς σε ενοχλεί περισσότερο και εάν βλέπεις να υπάρχει δηλαδή κάτι,που μπορεί να γίνει, έτσι ώστε να ”ισιώσουν” τα πράγματα!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι πολλά!
Αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα ήταν και θα είναι πάντα το θέμα της παιδείας. Χρειάζεται μια εκ βάθρων αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.
Η μάθηση, η μόρφωση και η καλλιέργεια θα πρέπει να γίνουν ελκυστικές για τα παιδιά και τους νέους και όχι απωθητικές.
Σήμερα το σχολείο είναι πολύ βαρετό για τα παιδιά γιατί είναι κ’αυτό προσανατολισμένο
όπως η τηλεόραση, στο να φτιάξει όχι πολίτες αλλά πελάτες.
Η μόρφωση κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να εξαρτάται και να συναρτάται με την επαγγελματική αποκατάσταση & την αγορά εργασίας,αλλά με τη δημιουργία ελεύθερων, ευαίσθητων και δημιουργικών προσωπικοτήτων!

Athenscalling.gr: Με την εξαγγελία της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων?

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπα ήδη νομίζω. Πώς είναι δυνατόν να συμφωνώ με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια;
Αυτά κι αν είναι που θα εμπορευματοποιήσουν εντελώς την γνώση και θα την θέσουν στην υπηρεσία των τραπεζιτών, των χρηματιστών και γενικά των εκμεταλλευτών του ανθρώπινου μόχθου –σωματικού και πνευματικού.

Athenscalling.gr: Τελικά τι γίνεται σε αυτή τη πανέμορφη χώρα?
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος.
Κάποτε πιστέψαμε στο «εμείς» αλλά τώρα κυριαρχεί το «εγώ». Οι άνθρωποι απογοητευμένοι και φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι θα έλεγα, δεν είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν συλλογικά για κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Δεν πιστεύουν ότι μόνο αν ευτυχεί το σύνολο θα ευτυχεί και το άτομο σαν μέρος του συνόλου. Έχει περάσει το «κοιτάω την πάρτη μου».
Το σύστημα έχει καταφέρει να πείσει ότι ο καθένας μπορεί μόνος του να «πετύχει» και θα το καταφέρει μόνο πατώντας πάνω στους άλλους και δεν ξέρω πώς μπορεί να ανατραπεί αυτό.

Athenscalling.gr: Ας ταξιδέψουμε τώρα με τη μηχανή του χρόνου στο παρελθόν στις
ασπρόμαυρες ταινίες και εσύ καλείσαι να αναπολήσεις το χθες και έτσι να βρεθείς στο γύρισμα…Αλήθεια ποίας ταινίας και απέναντι σε ποια ή ποιόν ηθοποιό και με ποιο ρόλο?

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Α, δεν πολυκοιτάω προς τα πίσω. Ωραία ήταν, δε λέω, αλλά πάει, πέρασε.
Ήταν μια εντελώς διαφορετική εποχή, πιο «οικογενειακή», πιο ανθρώπινη. Την αναπολώ αλλά ξέρω πως δεν μπορεί ούτε και πρέπει να ξανάρθει.
Τώρα έχουμε διαφορετικές συνθήκες, διαφορετικές ανάγκες και αν καταφέρουμε να σηκωθούμε απ’ τον καναπέ και να γίνουμε πάλι «εμείς», αλλιώς θα οργανώσουμε την καινούργια κοινωνία. Σύμφωνα με τις καινούργιες ανάγκες μας.
Όσο για τους ηθοποιούς… Έχω παίξει με όλους…από τον Μινωτή και την Παξινού μέχρι την Βουγιουκλάκη και τον Αυλωνίτη. Απ’ τον καθένα κάτι πήρα, κάτι «έκλεψα».
Αλλά αυτό που είμαι το χρωστάω στον Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Μια μέρα μου είπε…
«Γιαννάκη, τι θες να γίνεις τελικά άμα μεγαλώσεις; Ηθοποιός ή σταρ;»
Δηλαδή; Τον ρώτησα.
«Ο σταρ είναι εκατοστάρης. Ο Ηθοποιός είναι Μαραθωνοδρόμος».
Αυτήν την κουβέντα δεν την ξεχνάω. Κι αυτήν ακολούθησα!

Athenscalling.gr: Ανέφερε αν θέλεις 3 ονόματα που θα ήθελες να παίξεις απέναντί τους
με κάποιους ρόλους και αυτό δεν έγινε ποτέ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν πρόλαβα να παίξω με τον Λογοθετίδη, πέθανε όταν ξεκινούσα. Επίσης δεν έτυχε να παίξω με τον Ηλιόπουλο που πολύ τον θαύμαζα. Από γυναίκες με την Καρέζη.
Athenscalling.gr: 15 Γενάρη και στο Bloc σου η ανάρτηση , που μου γέννησε αρκετά ερωτηματικά, όπου εσύ αναφέρεις τα εξής…

ΟΔΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ…( Σημειώσεις ενός περαστικού )…
” Όλες μας οι σπουδαίες παραστάσεις και τα ποιήματα κι οι πίνακες και τα τραγούδια
και τα όνειρά μας κι οι έρωτες κι οι θεωρίες, δεν αξίζουν ούτε μια τρίχα απ’ τα μαλλιά ενός παιδιού που βομβαρδίζεται”.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ε, ναι, έτσι είναι. Καμιά φορά εμείς οι καλλιτέχνες ξεχνάμε ότι είμαστε μια απειροελάχιστη κουκίδα μέσα σ’ ένα άπειρο και διαρκώς διαστελλόμενο Σύμπαν.Νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου και δε βλέπουμε ότι δίπλα μας πεθαίνουν παιδιά πριν προλάβουν να δουν μια ανατολή ηλίου ή ένα άστρο να πέφτει.

Athenscalling.gr: Σε αυτό το σημείο και λίγο πριν σε αποχαιρετήσουμε, ευχαριστώντας για τα όσα μας είπες … υπάρχει κάτι που εσύ θα ήθελες να ρωτήσεις τον εαυτό σου και εσύ να του δώσεις ίσως μια απάντηση.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Κάνω συχνά ερωτήσεις στον εαυτό μου. Αλλά όχι δημόσια. Ευχαριστώ πολύ για την ωραία συζήτηση.