ΟΙ επιβάτες ΤΗΣ ΑΠΟΒΑΘΡΑΣ 5. Της CLARE POOLEY από τις Εκδόσεις ΜεΤαΙΧΜΙΟ

Αγαπημένη μου συνήθεια εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είναι να ταξιδεύω με το τρένο είτε πηγαίνοντας για δουλειά, είτε για ένα ταξίδι αναψυχής! Αυτά λοιπόν τα ταξίδια, όποιο χαρακτήρα και να έχουν, δίνουν μια άλλη πνοή στη ζωή … και γεννούν χιλιάδες εικόνες!

Ταξιδεύοντας με ένα τρένο ζεις μοναδικές στιγμές και από τη θέση του επιβάτη βλέπεις τα όσα συμβαίνουν στις μεγάλες και μικρές πόλεις, εικόνες μοναδικές από τη φύση, τους ποταμούς, τα καταπράσινα λιβάδια με τους αγρότες στις καλλιέργειες τους, κτηνοτρόφους να οδηγούν τα ζωντανά στους αγρούς, κάποια εργοστάσια, τα εκτός των πόλεων γήπεδα και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, με άλλα λόγια, βλέπεις τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο!

Όλα αυτά τα βλέπω με θαυμασμό, στις μικρές και τις μεγάλες μου διαδρομές!

Μου αρέσει πάντα να ταξιδεύω με το τρένο και ιδιαίτερα να παρατηρώ και να πιάνω κουβέντα με κάποιους από τους αγνώστους συνεπιβάτες μου … μα σας το λέω αληθινά… πραγματικά δεν ξέρω εάν είναι σωστό ή λάθος?

Αυτό λοιπόν και μην σας φανεί παράξενο, αναρωτήθηκα διαβάζοντας το βιβλίο της Clare Pooley, ΄΄ΟΙ επιβάτες ΤΗΣ ΑΠΟΒΑΘΡΑΣ 5΄΄, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΜεΤαΙΧΜΙΟ, ένα μυθιστόρημα απολαυστικό, αστείο και συγκινητικό, που στα αλήθεια θα πω ότι μου έκλεψε τη καρδιά!

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταξύ των άλλων διαβάζω …

΄΄ Ποτέ δεν μιλάμε σε αγνώστους στο τρένο. Αυτός είναι ο κανόνας. Τι θα γινόταν όμως αν τον παραβαίναμε; ….
… Κάθε πρωί στις 8:05, η Iona Iverson παίρνει το τρένο για να πάει στη δουλειά. Κάθε μέρα, βλέπει τους ίδιους ανθρώπους και κάνει εικασίες γι’ αυτούς, τους δίνει ακόμα και παρατσούκλια. Ποτέ όμως δεν μιλάνε. Προφανώς!
Έπειτα, ένα πρωί, ο Έξυπνος-μα-σεξιστής Surbiton στραβοκαταπίνει μια ρώγα σταφυλιού μπροστά στα μάτια της Iona και πνίγεται. Όταν ένας άλλος επιβάτης επεμβαίνει και του σώζει τη ζωή, προκαλείται μια αλυσιδωτή αντίδραση. Μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων με μόνο κοινό το ότι παίρνουν το ίδιο τρένο μαθαίνουν ότι οι εικασίες που κάνουμε για τους άλλους δεν συνάδουν με την πραγματικότητα. Όταν όμως η ζωή της Iona αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα, θα τη συντρέξουν αυτοί οι καινούργιοι φίλοι ;΄΄.

Πάντα ταξιδεύω με τρένο, πότε πηγαίνοντας για τη δουλειά μου και άλλοτε για κάποιο ταξίδι αναψυχής, πάντα στις μικρές ή μεγάλες μου διαδρομές μου αρέσει να ταξιδεύω με τρένο, με μια διαφορά … ποτέ δεν θα ξαναμιλήσω σε αγνώστους συνεπιβάτες μου!

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ – CLARE POOLEY
Η Clare Pooley, αποφοίτησε από το Newnham College (Cambridge) και δούλεψε είκοσι χρόνια στη διαφήμιση την οποία εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στην ανατροφή των παιδιών της.
Ζει στο Φούλαμ του Λονδίνου με τον σύζυγό της, τα τρία παιδιά τους, τα δυο τους σκυλιά και ένα σκαντζοχοιράκι. Διατηρεί το blog Mummy was a secret drinker το οποίο έχουν επισκεφθεί τρία εκατομμύρια αναγνώστες.

Το 2017 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό The sober diaries το οποίο έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο ΄΄Το πράσινο σημειωματάριο΄΄ κυκλοφόρησε σε τουλάχιστον 29 χώρες και αγαπήθηκε πολύ από τους αναγνώστες.

Το νέο της μυθιστόρημα ΄΄Οι επιβάτες της αποβάθρας 5 ΄΄ που ήδη κυκλοφορεί στην Ελλάδα, αναμένεται να κυκλοφορήσει σε τουλάχιστον 20 χώρες.