Ένα ραντεβού με το Τζίμμυ Κορίνη!
Ένα ραντεβού με το Τζίμμυ Κορίνη!
Βραδάκι Τετάρτης και βρισκόμουν κάπου στο κέντρο της Αθήνας και πιο συγκεκριμένα λίγο πιο πάνω από το Παλλάς, εκεί στο πεζόδρομο της Βουκουρεστίου.
Αιτία της καθόδου μου στο κέντρο της Πόλης, ένα σημαντικό ραντεβού και το αναφέρω σημαντικό γιατί εκείνον τον οποίον θα συναντούσα σε λίγο, ήταν ένας από τους ήρωες των γυμνασιακών μου χρόνων.
Τότε λοιπόν στα ανέμελά μου χρόνια ο εν λόγω κύριος με τη πέννα του, έφερνε μπροστά μου, μέσα από τις σελίδες των αστυνομικών ιστοριών που έγραφε και που συνεχίζει να γράφει, ολοζώντανους κάποιους από τους πιο αγαπημένους μου χάρτινους ήρωες.
‘’Ψυχρούλα’’ μονολόγησα, κοιτάζοντας το ρολόι μου!
Το ραντεβού μας ήταν δεκαπέντε λεπτά αργότερα και όμως ήμουν εκεί νωρίτερα, ήθελα βλέπετε να είμαι συνεπής, με τον άνθρωπο που θα συναντούσα εκεί!
Από το βάθος της Βουκουρεστίου φάνηκε να κατηφορίζει προς τη Πανεπιστημίου μία ανθρώπινη φιγούρα, ένας αιώνιος έφηβος θα έλεγα, ήταν ο άνθρωπος του ραντεβού μου, o κ.Τζίμμυ Κορίνης! Επτά και δέκα και βρισκόταν ήδη απέναντι μου!
‘’ Είμαι κάτι παραπάνω από ευτυχής που μου δόθηκε η ευκαιρία αγαπητέ κ. Κορίνη να σας συναντήσω, του είπα δίνοντας του το χέρι μου, ξέρετε κατέχετε και εσείς μια θέση μεταξύ των ηρώων που κατοικούν στο πάνθεον των νεανικών μου αναμνήσεων και δεν κρύβω να σας πω , ότι είσαστε από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς! Μάλιστα κάποτε θυμάμαι στην ώρα του μαθήματος των Αρχαίων, είχα πάρει 2μερη αποβολή γιατί διάβαζα από το θρυλικό περιοδικό Μάσκα, ένα διήγημα σας!΄΄.
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ : Πάλι καλά που τη γλίτωσες μόνο με την αποβολή, λέω εγώ. Άλλοι, όπως οι αφεντιά μου, πολλά χρόνια πριν από εσένα, πολλά χρόνια πριν «στιγματιστώ» ως «μασκολάτρης» και «διαφθορέας παιδικών ψυχών», είχα φάει το ξύλο της χρονιάς μου από τον πατέρα μου. Παρά το γεγονός ότι με λάτρευε, είχε ξεσηκωθεί από κάποιους καλοθελητές που του έλεγαν ότι η «Μάσκα» των προ εμού εκδοτών/συγγραφέων, ήταν φθοροποιό έντυπο… Όσο για το «ήρωας», ναι, θα μπορούσες να με χαρακτηρίσεις έτσι, αλλά για διαφορετικό λόγο απ΄ αυτόν που υπανίσσεσαι. Ήρωας είμαι επειδή… επέζησα σ΄ έναν τόσο δύσκολο χώρο και παρά τις «πατητές» που μου έκαναν όταν πολύ μικρός έπεσα σε τόσο βαθιά νερά.
΄΄Πέσατε στα βαθιά νερά, αλλά από κολύμπι φαίνεται ότι τα πάτε μια χαρά, είσαστε ολοζώντανος και αιώνιος έφηβος όπως πάντα! Προτείνω αν δεν έχετε αντίρρηση και εσείς , να κατηφορίσουμε την Πανεπιστημίου, με στάση για καφέ στον πεζόδρομο της Κοραή.
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ : Καμιά αντίρρηση. Ποτέ δεν είπα όχι σε «πιτσιρικάδες μασκόφιλους» όπως του λόγου σου. Και λατρεύω την συζήτηση, ιδιαίτερα όταν έχει για θέμα της αυτό που συλλήβδην έχουμε ονομάσει εδώ στην Ελλάδα «αστυνομικό μυθιστόρημα», επειδή μου δίνεται η ευκαιρία να πω πράγματα που ο πολύς κόσμος δεν τα ξέρε και όχι από δικό του σφάλμα.
‘’Αγαπητέ κ.Κορίνη, διαβάζοντας το ΙΝΤΡΙΓΚΑ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ,που κυκλοφόρησε πρόσφατα, αναρωτιέμαι γιατί αυτή η γεωγραφική επιλογή στο Ιόνιο;΄΄
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ : Εύκολη απάντηση. Ένα φεγγάρι, όταν ζούσα στο Λονδίνο, πήγαινα τακτικά στην Λευκάδα. Ήμουν πολύ φίλος με τον τότε δήμαρχο, που με είχε πείσει να αγοράσουμε μαζί ένα οικόπεδο στα Σύβωτα, με σκοπό την ανέγερση σπιτιού για μόνιμη εγκατάσταση εκεί. Είχα μάθει καλά τα κατατόπια, είχα και ωραίες αναμνήσεις, οπότε το θεώρησα ιδανικό τόπο για το στήσιμο της ιστορίας. Δυστυχώς, τα σχέδια ναυάγησαν επειδή το νησί δέχτηκε κάμποσες επιθέσεις του Εγκέλαδου και τα πολύ κοντινά μου πρόσωπα τρομοκρατήθηκαν και δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να χτίσουμε σπίτι εκεί. Ακόμα ένας λόγος για την επιλογή που έκανα – νοσταλγία.
‘’Οι ήρωες του βιβλίου σας, για μια ακόμη φορά είναι άνθρωποι που ζουν ανάμεσα μας, ποιος όμως από αυτούς παίζει το σημαντικότερο ρόλο και γιατί;΄΄.
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ :Η ιστορία, θρίλερ για να είμαστε ακριβείς, με αποχρώσεις noir, είναι βασισμένη σε ένα σενάριό μου που έγινε τηλεοπτικό σίριαλ κάμποσα χρόνια πριν και είναι αυτό που λέμε στα χωριά μας ensemble – πολυπρόσωπο προς το ελληνικότερον. Πρωταγωνιστούν κάμποσοι χαρακτήρες, αρκετά αληθοφανείς θέλω να πιστεύω, με πρώτον και κύριο έναν δημοσιογράφο που, χορτασμένος από τη ζωή και την επιτυχία, το έχει ρίξει στον κυνισμό και την κόντρα με κάθε τι παράνομο και διεφθαρμένο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έρχεται αντιμέτωπος με κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να το συλλάβει η φαντασία του και αντιδρά με τρόπο που τον φέρνει ένα βήμα πριν από τον θάνατο.
΄΄Μια ακόμη αστυνομική ιστορία, ένα ακόμη θρίλερ, όπως το χαρακτηρίσατε εσείς. Αλήθεια γιατί αρέσουν στο αναγνωστικό κοινό οι αστυνομικές ιστορίες και τα θρίλερ;’’.
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ :Θα μιλήσω για τις ιστορίες που δημοσίευα στη «Μάσκα» και πριν από εμένα άλλοι. Ήσαν «δυνατές», ευρηματικές ιστορίες δομημένες με αριστοτεχνικό τρόπο – κινηματογραφικό, θα έλεγα – απαλλαγμένες από τις «λογοτεχνικές» φιοριτούρες που συναντάμε σε πολλά μυθιστορήματα . Χτύπαγαν κατ΄ ευθείαν στο «δόξα πατρί» τον εγκέφαλό μας κι έφτιαχναν εικόνες. Και ποιος μπορούσε – ή μπορεί – να αντισταθεί στην εικόνα; Ξέρουμε τι έγινε με τα comics, με το σινεμά, με την τηλεόραση.
‘’Στα πρόσωπα της ιστορίας σας πρωταγωνιστής, όπως είπατε, είναι αυτός ο κυνικός δημοσιογράφος, που παίζει τη ζωή του κορώνα γράμματα. Αλήθεια αυτό είναι δυνατόν να συμβεί και σήμερα στα χρόνια που ζούμε, ένας δημοσιογράφος δηλαδή, να παίξει τη ζωή του κορώνα γράμματα και αν συμβεί αυτό, για ποιούς λόγους ;
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ :Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος είναι η ρομαντική εκδοχή του δημοσιογράφου, που, προκειμένου να ασκήσει το λειτούργημά του δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Πόσο μάλλον όταν θίγεται δικό του πρόσωπο κι όταν έχει απέναντί του αδίστακτους κακοποιούς. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα και στην τόσο «ξεστρατισμένη» εποχή μας δημοσιογράφοι που θα ήσαν διατεθειμένοι να ριψοκινδυνέψουν προκειμένου να ξεσκεπάσουν ή να εμποδίσουν μια παρανομία.
΄΄Βρισκόμαστε σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και όμως θα έλεγα ότι η ΙΝΤΡΙΓΚΑ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ ,έστω και με το απαιτούμενο ρίσκο θα μπορούσε να γίνει ταινία ή σήριαλ, ξέρετε εκτός από την αστυνομική της πλοκή μπορεί να προσφέρει και αρκετές εικόνες από την Ελληνική ομορφιά και το Ιόνιο το προσφέρει αυτό. Εσείς τι λέτε;΄΄.
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ :Όπως προανέφερα, το βιβλίο αυτό γράφτηκε πάνω σε μια ιδέα που έγινε τηλεοπτικό σίριαλ κάμποσα χρόνια πριν. Βέβαια, ο συγγραφέας Κορίνης «καπέλωσε» τον σεναριογράφο Κορίνη, όπως τότε ο σεναριογράφος Κορίνης είχε «καπελώσει» τον συγγραφέα Κορίνη (έτσι γινόταν πάντοτε στις δικές μου τηλεοπτικές δουλειές) και κατέληξε με μια ιστορία που έχει για φόντο της τον πόλεμο που μαίνεται στη Συρία. Τότε, λόγω μικρού προϋπολογισμού, το σίριαλ δεν αξιοποίησε τις δυνατότητες του σεναρίου. Αν μου ζητούσαν να γράψω το σενάριο πάνω στη νέα ιστορία και, ακόμα καλύτερα, αν με άφηναν να την σκηνοθετήσω εγώ, όπως σκηνοθέτησα όλη την προηγούμενη δουλειά μου, και μάλιστα στην Λευκάδα, να είσαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ όμορφο. Το πάθος, βλέπεις, και οι γνώσεις γύρω από το είδος που έχουν περάσει πλέον στο DNA μου.
΄Ετσι λοιπόν συζητώντας φθάσαμε στο πεζόδρομο της Κοραή. Επιλέξαμε ένα τραπεζάκι με αμφιθεατρική θέα και παραγγείλαμε δύο Ελληνικούς καφέδες, ξαφνικά διέκρινα στο απέναντι τραπέζι να κάθετε ένας τύπος αρκετά γνωστός σε εμένα!
Απίστευτο και όμως αληθινό στο απέναντι τραπέζι απολαμβάνοντας ένα ποτό καθόταν ολοζώντανος ο Λέμι Κόσιον, για μια φορά ακόμη ο Τζίμμυ Κορίνης είχε κάνει το θαύμα του!…
Υ.Γ Η συνάντησή μου με τον Τζίμμυ Κορίνη είχε ολοκληρωθεί εδώ και κάμποσες ώρες και η έκπληξη μου θα έλεγα ότι ήταν μεγάλη, όταν επιστρέφοντας στο γραφείο μου και ανοίγοντας τον υπολογιστή μου, διάβασα στην οθόνη του εκείνο το μήνυμα …
ΤΖΙΜΜΥ ΚΟΡΙΝΗΣ: «Ο «πιτσιρικάς» ακούγεται λάτρης του Λέμι Κόσιον, οπότε
αισθάνομαι την υποχρέωση να του χαρίσω την πρώτη ιστορία του ΛΚ που έγραψα όταν ήμουν μόλις 17 ετών, την ιστορία που ήταν το εισιτήριό μου για να ριχτώ στη μεγάλη περιπέτεια που έφερε την «κωδική» ονομασία «Μάσκα».