ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ του ΚΑΤΣ το ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ στη ΛΕΩΦΟΡΟ!

Τα Καλοκαίρια στην Αθήνα τη δεκαετία του 60 μέχρι και τις αρχές του΄70 αλλά και λίγο παρακάτω, το θρυλικό γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, φιλοξενούσε τα βράδια, ζωντανά θεάματα … επαγγελματικής πάλης, τα γνωστά, σε όλους… ως ”Αγώνες Κάτς”!

Εκεί λοιπόν στο ρεύμα ανόδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, περνώντας από τον χειμερινό κινηματογράφο ΑΡΖΕΝΤΙΝΑ και στρίβοντας δεξιά στην οδό Παναθηναϊκού και πιό συγκεκριμένα απέναντι από το οινομαγειρείον ” Το Τριφύλλι ”, συναντούσες και συναντάς μέχρι και σήμερα τη Θύρα 13 του γηπέδου!

Πέντε βήματα από την ΑΡΖΕΝΤΙΝΑ, κάποιο από τα βραδάκια του καλοκαιριού και αφού πρώτα είχες φάει ένα ”βρώμικο”, από τη ”Καντίνα του Αριστείδη”, που ήταν κάτοικος Γκύζη, στην Ιερεμίου Πατριάρχου 26, απέναντι από το θερινό σινέ ΑΡΠΑ, ιδιοκτησίας Καπράλου, με σχεδόν γεμάτο το στομάχι αλλά και με καούρες… λόγω ”βρώμικου”, κρατώντας ένα εισιτήριο στο χέρι, των 20 ή 15 δραχμών, βρισκόσουν μπροστά στην είσοδο της Θύρας 13…
Εκεί όπου καθισμένος στη κερκίδα της,θα παρακολουθούσες σε λίγο,Έλληνες αλλά & ”Ξένους” παλαιστές να δίνουν μάχες ”Ζωής” & ”Θανάτου”, επάνω στο επί του αγωνιστικού χώρου Ρίνγκ, τοποθετημένο 5 το πολύ έως 6 μέτρα, από την κερκίδα!

Αυτοί οι ”Αγώνες Κάτς”, είχαν μεγάλη απήχηση στο ευρύ κοινό και στις ηλικίες από 12 μέχρι και 112 χρονών, ήταν πασίγνωστοι και θα πούμε ότι τραβούσαν το ενδιαφέρον σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ήταν ένα από τα πιό εμπορικά θεάματα της εποχής και πάντα με γεμάτο το πέταλο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας , που έβλεπε προς την οδό Ιπποκράτους!

Οι παλαιστές που συμμετείχαν σε αυτούς τους αγώνες, ήταν εύσωμοι και καλογυμνασμένοι, άνθρωποι της διπλανής πόρτας και γνωστοί σε κάποιους, που είχαν συναλλαγές τα πρωινά, στη Λαχαναγορά, στη Βαρβάκειο, στο Λιμάνι του Πειραιά και σε άλλους χώρους εργασίας!
Οι παλαιστές ήταν άνθρωποι της πιάτσας, άνθρωποι απλοί και καθημερινοί και πάντα εκτός γραφείων, ήταν οι ήρωες της κάθε μέρας… με την μεταμόρφωσή τους σε παλαιστές, εκείνα τα βράδια στη Λεωφόρο!

Αλήθεια ποίος είναι δυνατόν, από τους φίλους του Κατς, να ξεχάσει εκείνες τις μορφές!
Τον Τρομάρα, τον Αττίλιο, τον Καρπόζηλο, τον Αρίωνα, τον Ντι Μπέστια, τον Μασκοφόρο και ακόμη τον Σάγια, τον Ασημάκη, τον Πεφάνη, τον Παπαλαζάρου, τον Σουκλάκο, τον Μόνστερ, τον Τσικρικά, τον ”Ρώσσο”Κοριένκο, τον Δημήτρη Καρυστινό, τον Γιώργο Μπουράνη και τόσους άλλους !

Οι θεατές ”διψούσαν για αίμα” και ήταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες , δηλαδή σε αυτούς που υποστήριζαν ότι οι αγώνες ήταν στημένοι και στους άλλους που ούτε κουβέντα δεν ήθελαν να ακούσουν περί του στησίματος!

Μικτές και οι αντιδράσεις του κοινού, ”στολισμένες” πότε με φωνές αποδοκιμασίας και άλλοτε με απέραντο θαυμασμό και επιδοκιμασία!
Στο πέταλο του γηπέδου απαραίτητοι ήταν και οι μικροπωλητές, που πηγαινοερχόντουσαν στην εξέδρα, πουλώντας τα πλαστικά στρογγυλά μπουκαλάκια με τις ”παγωμένες” λεμονάδες και τις πορτοκαλάδες… για να δροσίσουν το κοινό!

”Σάγια Σάγια την κοιλία”, φώναζαν από την εξέδρα, στο ”Λιβανέζο” παλαιστή και εκείνος δεν τους χάλαγε ποτέ το χατήρι, κουνώντας με μαγικό τρόπο τους μυς, της κοιλιάς του!

”Ασημάκη κώλοτούμπα”, φώναζαν κάποιοι άλλοι και ο συμπαθέστατος κοντοκουρεμένος χοντρούλης κατσέρ δεν τους χαλούσε και αυτός, ποτέ το χατήρι, χαρίζοντας τους στη μέση του ρίνγκ μία , δύο και πολλές φορές και τρεις κωλοτούμπες!

Οι αγώνες που εντυπωσίαζαν ήταν οι Δύο εναντίον Δύο, με το Καρπόζηλο και το Παπαλαζάρου … εναντίον των Ντι Μπέστια και Μόνστερ, η ματσάρα!
Όταν ειδικά η διεξαγωγή της γινόταν μέσα σε κλουβί, που ο διαιτητής είχε κλειδώσει τη πόρτα της με το λουκέτο… !

Κουτουλιές, κεφαλοκλειδώματα, αεροπλανικά κόλπα αλλά και ”αντιαθλητικές” ενέργειες, όλα επάνω αλλά και έξω από το ρινγκ, πρωταγωνιστούσαν πάντα στους αγώνες του κάτς!

Τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ , ήταν ο προάγγελος για τους αγώνες του κατς στη Λεωφόρο και πάντα με φωτογραφίες και πληρέστατα ρεπορτάζ!

Όταν τέλειωναν οι αγώνες του κάτς, υποδεχόταν κάποιους από τους φιλάθλους το απέναντι από τη Θύρα 13… οινομαγειρείον ”Το Τριφύλλι” και δεν ήταν δυνατόν να ξεχάσεις , εάν και φυσικά έβρισκες τραπέζι… εκείνα τα κεφτεδάκια και τη χωριάτικη σαλάτα του μενού!