March 28, 2024

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ… ΄΄ Καλύτερα να σ΄έλεγαν Λισσάβω΄΄

Πολλές φορές ο τίτλος ενός βιβλίου και η εικόνα του εξωφύλλου του ,σου δίνει το δικαίωμα να πείς… Μιά Εικόνα… Χίλιες Λέξεις!

Αυτό το συμπέρασμα βγάλαμε και εμείς, όταν πήραμε στα χέρια μας το βιβλίο της Σοφίας Δημοπούλου, με τον τίτλο ¨ Καλύτερα να σ΄έλεγαν  Λισσάβω¨  που  κυκλοφόρησε πρόσφατα, από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Ένα ακόμη λοιπόν, συγγραφικό έργο της Σοφίας Δημοπούλου, με ξεχωριστό θέμα και αποδέκτες όλους εμάς,έχει αφετηρία το παρελθόν, το έτος 1911, σε μια εποχή όπου συμβαίνουν πολλά!

Πρωταγωνιστές της ιστορίας, ο Νάσιος και η Λισσάβω που μεγαλώνουν στο Νησί, ένα χωριό του Ρουμλουκιού, του Ρωμιότοπου της Ημαθίας, κοντά στη λίμνη των Γιαννιτσών.

Η ιστορία τους ξεκινά το 1911,όπως προαναφέραμε, όταν ακόμα ο τόπος τους είναι υπόδουλος στους Τούρκους.

Τα δυο αυτά παιδιά θα ζήσουν μαζί, τη μετάβαση από την Τουρκοκρατία στην ελεύθερη Ελλάδα, αλλά οι κρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις και ένας κυκεώνας γεγονότων σύντομα θα τους χωρίσουν, όταν ο έρωτας φαίνεται πως έχει το πάνω χέρι.

Ούτε η ξενιτιά, ούτε οι πόλεμοι, ούτε οι προσωπικοί λαβύρινθοι, ούτε ακόμα κι αυτή η φυλακή δεν καταφέρνουν να σταματήσουν την επιθυμία και το όνειρο. Κι όταν τα χρόνια περνούν κι η Λισσάβω γίνεται Λίζα, ο Νάσιος αντιλαμβάνεται πως όλα έχουν αλλάξει· τόποι, ιδέες, πολιτική, ήθη, χαρακτήρες. Και με όλα τα μυστικά που τον βαραίνουν, το όνειρό του είναι να ενωθεί μαζί της, έστω και αργά.

Από εδώ και πέρα αρχίζει ένα πλήθος από ερωτηματικά… Πώς θα καταφέρει να σταθεί όμως εμπρός της αγνός έπειτα από όσα τον έχουν στιγματίσει; Πότε θα καταφέρει να αφομοιώσει μέσα του το μυστικό που μόνο εκείνος κατέχει;

Αν φυσικά πιστεύετε στον έρωτα το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι γραμμένο για αυτόν… και όχι μόνο, μια που μέσα από τις σελίδες του θα ανακαλύψεις τη  φιλία, τη δύναμη μιας ιδέας, τη περιπέτεια, όχι μόνο δυο εραστών, αλλά και μιας χώρας, της Ελλάδας, μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

… Μια συζήτηση με τη Συγγραφέα Σοφία Δημοπούλου!

Athenscalling.gr: Αρχικά να σας καλώς ορίσω στο webzine του Athenscalling.gr και να σας προετοιμάσω για μια συζήτηση, με ερωτήσεις χωρίς κάποια συγκεκριμένη σειρά και τούτο γιατί η όλη σας παρουσία, μου έδωσε αυτή τουλάχιστον την εικόνα!… Δηλαδή ότι έχω απέναντι μου μια προσωπικότητα που μπορείς άνετα να κουβεντιάσεις τα πάντα!

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ για τη φιλοξενία, είναι χαρά και τιμή για μένα αυτή η συνομιλία μας.

Athenscalling.gr: ΄΄ Καλύτερα να σ΄έλεγαν Λισσάβω΄΄ η πρόσφατη συγγραφική σας παρουσία, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και μέσα από τις περίπου 300 σελίδες του βιβλίου, θα σταθώ στο οπισθόφυλλο και από τον επίλογο του σημειώματος διαβάζω τα πλάγια γράμματα …

« Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα, τη φιλία, τη δύναμη μιας ιδέας, τη περιπέτεια, όχι μόνο δύο εραστών, αλλά και μιας χώρας, της Ελλάδας, μέσα στο πέρασμα του χρόνου! »…

Αλήθεια αυτό το πέρασμα του χρόνου, τι έχει να μας προσφέρει σήμερα και κατά πόσο όλοι εμείς δεχόμαστε ένα τέτοιο ταξίδι, γιατί κάποιος πολιτικός, κάποτε… είχε πει ότι ο Έλληνας ξεχνά!

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Το παρελθόν επιδρά στον καθένα μας με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό, ανάλογα με τις εμπειρίες μας και όσα έχουμε βιώσει. Σίγουρα πάντως, αν κοιτάξουμε πίσω μας, βλέπουμε μια σειρά από λάθη, παραλήψεις, αλλά και επιτυχίες και γεγονότα που μας εξέλιξαν ως προσωπικότητες. Το παρελθόν λοιπόν για μένα είναι εργαλείο, για να κατανοήσουμε τις πράξεις μας και βάσει αυτών να σχεδιάσουμε το μέλλον. Κι αυτό όχι μόνο σε ατομικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. Είμαι απολύτως σύμφωνη με τη ρήση « όποιος δεν έμαθε την Ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει». Να μην ξεχνάμε πως ο Πλάτωνας έλεγε πως η διατήρηση της μνήμης, η ανάμνηση, είναι ταυτόσημη με την αλήθεια και τη γνώση.  

Athenscalling.gr: Να σταθώ τώρα σε κάποια από τα προαναφερόμενα και εάν θα θέλατε να μας δώσετε τη δική σας ερμηνεία … για τον έρωτα, τη φιλία και φυσικά για τη δύναμη της ιδέας!

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Έρωτας, φιλία, ιδέες και ιδανικά είναι όλα όσα καθορίζουν τις ζωές μας. Είναι τα βασικά συστατικά μιας ζωής ανυψωμένης από το επίπεδο της επιβίωσης, που μας ολοκληρώνουν και δίνουν νόημα στην ύπαρξή μας. Όλα αυτά οφείλουμε να τα διαφυλάττουμε ως κάτι πολύτιμο. Ζωή δίχως φίλους φαντάζει δύσκολη, αβέβαιη, θλιμμένη. Ζωή δίχως να σε αγγίξει κάποια στιγμή το χέρι του έρωτα φαίνεται άνοστη, επίπεδη και μίζερη. Ζωή δίχως ιδέες στερείται για μένα νοήματος, οι ιδέες μας κινητοποιούν και μας δίνουν το νόημα για να ζήσουμε αυθεντικά.

Athenscalling.gr: Η Λισσάβω κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου σας και ξαφνικά ενώ μιλάμε … παίρνει σάρκα και οστά,εμφανίζεται μπροστά μας, σας κοιτάει με θαυμασμό για τα όσα γράφετε για αυτήν, αλλά και με κάποια δυσπιστία και σας ρωτά …« Άραγε στο πρόσωπό μου Σοφία, θα μπορούσε να με αντικαταστήσει   κάποια σήμερα? Θα δεχόσουν ίσως εσύ?»  

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Θα ‘θελα να μπορούσα να απαντήσω πως δεν υπάρχει καμιά γυναίκα που θα μπορούσε να ενσαρκώσει τη Λισσάβω του σήμερα. Η Λισσάβω έζησε πολλά χρόνια καταπιεσμένη από την πατρική φιγούρα κι από τις αντιλήψεις της εποχής της, όμως πόσες γυναίκες σήμερα δεν βρίσκονται στην ίδια θέση, τόσα χρόνια μετά; Υπό αυτό το πρίσμα, η Λισσάβω θα μπορούσε να αντικατασταθεί από κάθε κορίτσι και γυναίκα που δεν τολμά να υψώσει το λόγο της ενάντια στη θέληση του πατέρα ή του άντρα της, που δεν τολμά να ονειρευτεί όσα την κάνουν ευτυχισμένη. Και σίγουρα, αν εγώ δεχόμουν να μπω στη θέση της, θα το έκανα προσπαθώντας να αλλάξω τη μοίρα της.

Athenscalling.gr: Άξιο προσοχής, στο βιβλίο σας, είναι που στη αρχή των κεφαλαίων, υπάρχουν οι στίχοι των ποιητών… Όπως των Ελύτη, Παλαμά, Λειβαδίτη, Βρεττάκου, Πατρικίου, Καρούζου και άλλων. Με ποιά αιτία?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Οι στίχοι των ποιητών και τα αποσπάσματα από βιβλία άλλων συγγραφέων, λειτουργούν σαν συμπύκνωμα όσων θα ακολουθήσουν να περιγράφονται στη συνέχεια, σε κάθε κεφάλαιο. Ό,τι εγώ καταγράφω μέσα από τη μυθοπλασία, η λογοτεχνία το έχει ήδη πει μέσα από άλλους λογοτέχνες, πολύ καταξιωμένους, κι εγώ προσθέτω τη δική μου εκδοχή, ενστερνιζόμενη τη δική τους. Όλα έχουν ειπωθεί, μα πάντα είναι ωραίο να το ξανακούς με άλλα λόγια, μέσα από μια διαφορετική ιστορία.   

Athenscalling.gr: Στην 7η σελίδα του βιβλίου σας, υπάρχει αφιέρωση στο Χάρη – Ανδρέα… και εσείς σημειώνετε ,« Γιατί η ζωή έχει τον τρόπο της να μας εκπλήσσει…» και επιτρέψτε μου εδώ, να σας ρωτήσω, τι είναι εκείνο που στο παρελθόν αλλά και στο παρόν … σας άφησε ή σας έχει αφήσει έκπληκτη?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Κατ’ αρχάς να πω πως ο Χάρης-Ανδρέας είναι ένα και μοναδικό πρόσωπο που του οφείλω πολλά. Ανταμώσαμε σχεδόν διαισθητικά, πέρα από ό,τι είχε προσχεδιαστεί. Η ζωή δεν αποτελείται από ένα εγχειρίδιο κανόνων, αλλά είναι περισσότερο ευέλικτη και απρόβλεπτη από ό,τι πιστεύουμε. Είμαστε μοναδικοί. Τη ζούμε μοναδικά, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αυτό λοιπόν που με εκπλήσσει στη ζωή είναι οι ανατροπές της και πώς μαθαίνουμε από αυτές.

Athenscalling.gr: Συγγραφέας, Ποιήτρια, Πολιτικός Μηχανικός, πολυεργαλείο ζωής! Εσείς στα αλήθεια τι προτιμάτε περισσότερο από τα προαναφερόμενα ?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Να προσθέσω εγώ και επιχειρηματίας και πολύτεκνη μητέρα και πολύ σύντομα γιαγιά. Είμαι όλα αυτά και πολλά περισσότερα που ίσως ανακαλύψω στο μέλλον. Δεν εφησυχάζω, γιατί θέλω να ζήσω όσα μπορώ περισσότερα, οπότε τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι λιγότερο σημαντικό. Δεν μπορώ επομένως να δώσω έναν τίτλο, γιατί είμαι πολλά πράγματα μαζί, που με καθορίζουν και με διαμορφώνουν. Αν έλειπε κάτι, θα ήμουν άλλη.

Athenscalling.gr: Να σταθώ για λίγο στην ιδιότητά σας, του Πολιτικού Μηχανικού και σύμφωνα με το βιογραφικό σας ασχοληθήκατε με την αποκατάσταση παλιών διατηρητέων κτιρίων. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Εξάρχεια, πλέον έχω αλλάξει γειτονιά, όμως συχνά πυκνά  κατεβαίνω στην Αθήνα και ξέρεις κάτι… η εικόνα της με πληγώνει, γιατί πολλά από εκείνα τα σπίτια που είχαν γράψει ιστορία, πλέον δεν υπάρχουν, τα γκρέμισαν! Φρου φρου και αρώματα παντού κτίρια με αλαλούμ δόμηση, μεγάλοι περίπατοι, γλάστρες και τα λοιπά αυτών παρελκόμενα… και αναρωτιέμαι γιατί ρε παιδιά? … Παρακαλώ εσείς, θα έχετε σαν ειδικός μια απάντηση, γιατί μπορεί να κάνω λάθος και να πληγώνομαι άνευ αιτίας!… Κολλημένος στο παρελθόν παρέα με τον Μικρό Ήρωα, το Μικρό Σερίφη και την εικόνα του ψιλικατζίδικου  του Όμηρου… Ανδρέου Μεταξά και Μπενάκη γωνία!

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Δυστυχώς στο κέντρο της Αθήνας το κακό που είχε ξεκινήσει παλαιότερα ήδη, κορυφώθηκε τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης. Ο πληθυσμός πολλαπλασιάστηκε και η ζήτηση αυξήθηκε κατακόρυφα. Λογής εργολάβοι (όχι απαραίτητα αρχιτέκτονες ή μηχανικοί, αλλά άνθρωποι που είχαν χρήματα και βρήκαν ευκαιρία να τα κάνουν περισσότερα) κατεδάφισαν τον αρχιτεκτονικό πλούτο της πόλης και μέσα σε μια νύχτα άρχισαν να υψώνουν πολυκατοικίες, συχνά με ανύπαρκτη αισθητική, κατακερματίζοντας το ιστορικό κέντρο. Αλλά ακόμα και σήμερα που γίνονται κάποιες προσπάθειες να αναβαθμιστούν οι περιοχές του κέντρου, γίνονται τόσα εγκλήματα αισθητικής και υπάρχει τέτοια γραφειοκρατία, που πολλά οικόπεδα μετατρέπονται σε σκουπιδότοπους. Θέλει πολλές και συντονισμένες προσπάθειες και πολλών διαφορετικών φορέων για να γίνει το κέντρο φιλικό προς τους Αθηναίους.

Athenscalling.gr: Μια επίσης ιδιότητα σας, είναι και αυτή, της παράδοσης μαθημάτων δημιουργικής γραφής, αυτό πως δημιουργήθηκε,ποια η αφορμή?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Έχω κι η ίδια λάβει μαθήματα δημιουργικής γραφής και με βοήθησαν πολύ, όχι τόσο να γίνω συγγραφέας, αλλά να οργανώσω λίγο τη δουλειά μου και να σπάσω τους φραγμούς που μου έβαζε ο εαυτός μου στο να εκτεθώ. Κι επειδή με βοήθησαν, θέλησα να μοιραστώ όλη αυτή τη γνώση με όποιον τη χρειάζεται ώστε να εκφραστεί δια της γραφής καλύτερα. Τις τεχνικές τις μαθαίνει κανείς έτσι κι αλλιώς μόνος του. Με τα μαθήματα δημιουργικής γραφής απλώς κερδίζεις χρόνο.

Athenscalling.gr: Να ταξιδέψουμε τώρα στο παρελθόν και σας καλώ να φέρετε στη μνήμη σας, το πρώτο βιβλίο που αγοράσατε, από πού και σε ποια ηλικία?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Το πρώτο βιβλίο που αγόρασα με δικά μου χρήματα από το χαρτζιλίκι μου ήταν ο «Ο Γεροστάθης» του Λέοντος Μελά. Δεν ήταν δική μου επιλογή, θυμάμαι μας το είχε συστήσει ο δάσκαλος του Δημοτικού. Ήμουν τότε 8-9 χρόνων και τα διδακτικά βιβλία είχαν μεγάλη πέραση εκείνη την εποχή. Δεν θυμάμαι από πού το είχα αγοράσει, αμυδρά έχω την εικόνα ενός βιβλιοπωλείου σε κάποια στοά στο κέντρο της Αθήνας, όπου με είχε πάει ο πατέρας μου για να το αγοράσω.

Athenscalling.gr: Από το παρελθόν στο παρόν και μιά που μιλάμε γιά βιβλία, ποιό βιβλίο έχετε διαβάσει τώρα τελευταία και υπάρχει κάποιο που εσείς θα μας προτείνετε, να διαβάσουμε?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Μόλις τελείωσα το «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» της Ντέλια Όουενς, ένα τρυφερό βιβλίο, μια υπέροχη ιστορία επιβίωσης που σε ταξιδεύει. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Athenscalling.gr: Βιβλία μεταφέρονται σε μεγάλη και μικρή οθόνη,η άποψη σας?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Η μεταφορά ενός βιβλίου στην οθόνη, μικρή ή μεγάλη, πρέπει να γίνεται με σεβασμό στο έργο του δημιουργού του και όσο γίνεται πιο πιστά. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να έρθει ένα βιβλίο κοντά στο ευρύτερο κοινό και να ανακαλύψουν πολλοί άνθρωποι την ομορφιά της λογοτεχνίας. Έτσι κι αλλιώς πάντα, κινηματογράφος και λογοτεχνία είναι συγκοινωνούντα δοχεία, τροφοδοτούν το ένα το άλλο.

Athenscalling.gr: Θα θέλατε να δείτε κάποιο δημιούργημα σας στη μεγάλη ή τη μικρή οθόνη, από αυτά που έχετε γράψει?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Θα ήταν ψέμα να πω πως όχι. Εξάλλου κι εγώ γράφω λιγάκι κινηματογραφικά, προσπαθώντας να πλάσω εικόνες ώστε να μπει ο αναγνώστης πιο εύκολα στο σκηνικό που περιγράφω.

Athenscalling.gr: Ζούμε λοιπόν σε μια εποχή όπου μεταξύ των όσων συμβαίνουν γύρω μας, διακρίνουμε και μια έντονη παρουσία από νέους συγγραφείς. Υπάρχει μια ανάγκη, μεταφοράς μηνυμάτων, επικοινωνίας, τι να συμβαίνει?

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Η συγγραφή είναι μια πράξη θεραπευτική, ισοδύναμη με ώρες ψυχανάλυσης. Ο συγγραφέας καταβυθίζεται στα ερέβη της ψυχής του για να αναδείξει τη βαθύτερη ουσία του. Τώρα που όλο και πιο πολύ είμαστε αποκομμένοι από τους γύρω μας, η ανάγκη αυτή είναι ολοένα και πιο έντονη και αφορά σε περισσότερους ανθρώπους. Είναι η εποχή της εσωστρέφειας και το γράψιμο βοηθά πολύ σ’ αυτό. Τα προϊόντα αυτής της εσωτερικής ανασκαφής, θέλουμε να τα επικοινωνήσουμε, να βρούμε αποδέκτες για να απαλύνουμε το άγχος της μοναξιάς, διαπιστώνοντας πως κι άλλοι είναι σαν κι εμάς, πως έχουν τους ίδιους φόβους. Το γράψιμο έγινε η φωνή μας.

Athenscalling.gr: Λίγο πριν σας αποχαιρετήσω, παρακαλώ σημειώστε κάτι που τυχόν δεν σας ρώτησα και που θα θέλατε να απαντήσετε … ο λόγος σε εσάς!

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι μια προτροπή: να διαβάζουμε, να διαβάζουμε, να διαβάζουμε. Μονάχα έτσι ανοίγει το μυαλό μας.

Athenscalling.gr: Να είστε πάντα καλά σε ότι και εάν κάνετε και πραγματικά σας ευχαριστούμε για τα όσα μας είπατε.

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτή την όμορφη κουβέντα μας κι εύχομαι όλα να γίνουν καλύτερα και πιο φωτεινά. Καλές γιορτές με υγεία!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back