Evripidis and His Tragedies Μουσική χωρίς Σύνορα!
Μάρτης του 2021 η Αθήνα στη καραντίνα, οι μετακινήσεις μας σε περιορισμό και τα νεύρα τεντωμένα λόγω COVID-19 και όχι μόνο, μια που σε αρκετά προβλήματα δεν έχουν δοθεί λύσεις και ειδικά στο χώρο της τέχνης!
Το διαδίκτυο πλέον μονοπωλεί τη κάθε είδους επικοινωνία και κυριολεκτικά έχει πάρει φωτιά!
Πρώτη θέση πίστα, τουλάχιστον για τους μουσικόφιλους, το You Tube, όπου από εδώ σερφάροντας επί μονίμου βάσεως, ανακαλύπτουν όλο και κάποια ονόματα από την Ελληνική ή τη Διεθνή Μουσική Σκηνή, που μέχρι εκείνη την ώρα,πιθανόν να μην είχαν τη γνώση της ύπαρξη τους!
Κάπως έτσι και εμείς, σερφάροντας στο διαδίκτυο γνωρίσαμε τις MELENAS από τη Pamplona της Ισπανίας, 4 κορίτσια με σπουδαία μουσική παρουσία!
Συζητώντας μαζί τους, στην ερώτηση μας γύρω από το εάν γνωρίζουν κάτι για την Μουσική στην Ελλάδα, μας ανέφεραν χαρακτηριστικά…
΄΄ Μοιραζόμαστε, δε τις ηχογραφήσεις μας, με έναν Έλληνα ο οποίος ζει στη Βαρκελώνη και το project του έχει το όνομα Evripidis αnd His Tragedies και σας προτείνουμε να τους ακούσετε΄΄!
Evripidis αnd His Tragedies! Ναι, το όνομά του μας έλεγε πολλά, ήταν τότε το 2011 όπου μας είχε εντυπωσιάσει η δισκογραφική του παρουσία με τη δημιουργία του 2ου album του, με τον τίτλο ‘A Healthy Dose Of Pain’!
Πέρασε μια 10ετία από τότε και για να λέμε την αλήθεια τον Ευριπίδη τον είχαμε ξεχάσει, μέχρι που οι MELENAS, λειτουργώντας ως, Ο Από Μηχανής Θεός, έφεραν και πάλι στη μνήμη μας, τα μουσικά έργα και τις ημέρες που ακούνε στο όνομα Evripidis αnd His Tragedies, δηλαδή τον Ευριπίδη Σαμπάτη!
Ο Ευριπίδης Σαμπάτης είναι ένας από τους αξιόλογους σύγχρονους δημιουργούς στην Ελληνική Μουσική Σκηνή με Διεθνή καριέρα και μέχρι τώρα από το 2007 έχει δημιουργήσει 4 άλμπουμ ενώ ήδη στις 19 Μαρτίου 2021, μας παρουσίασε το νέο δημιούργημα του, ένα πραγματικά εντυπωσιακό άλμπουμ σε ήχο και στίχους με το τίτλο, NEOS KOSMOS!
Ο Ευριπίδης Σαμπάτης σήμερα ζει και δημιουργεί τραγούδια με στίχους γεμάτους νόημα, στη Βαρκελώνη και σίγουρα είναι ένας ακόμη Έλληνας, που αποδεικνύει ότι η μουσική δεν έχει σύνορα!
Η επαφή μαζί του έγινε μια μέρα του Μάρτη ενώ εμείς ακούγαμε στο γραφείο τα τραγούδια της νέας και αξιόλογης δημιουργίας του μέσα από το album με το τίτλο NEOS KOSMOS!
Athenscalling.gr: Ευριπίδη καλώς σε βρήκαμε και πραγματικά χαιρόμαστε για τη συγκεκριμένη συνάντησή μας!
Evripidis αnd His Tragedies: Καλημέρα!
Athenscalling.gr: Ο κόσμος σε παγκόσμια ανησυχία, λόγω του COVID– 19, στην Αθήνα τα περιοριστικά μέτρα πάνε και έρχονται στη κυριολεξία μας έχουν σπάσει τα νεύρα! Αλήθεια φίλε στη Βαρκελώνη τι γίνεται, εσύ πως τα περνάς αυτό τον καιρό?
Evripidis αnd His Tragedies: Η αλήθεια είναι πως εδώ τα περιοριστικά μέτρα είναι διαφορετικά. Η κυκλοφορία επιτρέπεται μέσα στη μέρα, χωρίς μηνύματα και περιορισμούς με μάσκα φυσικά υποχρεωτική παντού. Η απαγόρευση κυκλοφορίας είναι μεταξύ 10 το βράδυ με 6 το πρωί στην Καταλονία τουλάχιστον, γιατί κάθε αυτόνομη περιοχή έχει δικά της ωράρια. Πλέον τα εστιατόρια, τα καφέ και τα μπαρ είναι ανοιχτά το πρωί και το μεσημέρι, ενώ οι χώροι πολιτισμού είναι επίσης ανοιχτοί, με περιορισμούς στη χωρητικότητα. Τα καταστήματα είναι επίσης ανοιχτά εκτός από τα πολύ μεγάλα. Ευτυχώς υπάρχει λιγότερη αστυνομοκρατία από ότι στην Ελλάδα αν και περισσότερη από όση θα ήθελα. Εγώ είμαι σχετικά οκ, περνάω πολύ χρόνο στο σπίτι μιας και πολλές από τις επαγγελματικές μου δραστηριότητες είναι σε ύφεση εδώ και ένα χρόνο πια… κάνω βόλτες στην παραλία και στα πάρκα όταν έχει καλό καιρό, διαβάζω, κάνω μουσική, ζωγραφίζω, παλεύω με τους δαίμονες μου και κάνω όσο υπομονή γίνεται αν και κατά καιρούς είμαι πολύ εξοργισμένος με όλα.
Athenscalling.gr: Βλέπεις κάποιο φως στο τούνελ, των σκοτεινών ημερών που ζούμε και κυρίως για το κόσμο της τέχνης που ανήκεις!
Evripidis αnd His Tragedies: Πιστεύω πως ναι, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Μετά από όλα αυτά που έγιναν, the only way is up που λέει και το τραγούδι. Θα βρούμε τον τρόπο, η ανθρωπότητα έχει ξεπεράσει αναρίθμητες δυσκολίες. Πρέπει όμως να πάρουμε μαθήματα και να μην θελήσουμε σα πρόβατα να γυρίσουμε ακριβώς σε αυτό το σάπιο σύστημα που αφήσαμε και που μας ξεζουμίζει καθημερινά.
Athenscalling.gr: Πραγματικά θα ήθελα τη γνώμη σου για όλες αυτές τις μουσικές παρουσιάσεις που γίνονται μέσω διαδικτύου. Είναι ικανές να καλύψουν το κενό των live εμφανίσεων?
Evripidis αnd His Tragedies: Σίγουρα όχι αλλά πιστεύω ότι είναι ένας τρόπος να συνδεθούμε με το κοινό μας, επίσης είναι σωτήριες οικονομικά και για πολλά άτομα που βρεθήκαν χωρίς καθόλου εισόδημα εδώ και ένα χρόνο. Εφόσον υπάρχει η δυνατότητα τεχνολογικά, δε βλέπω κανένα λόγο να μην αξιοποιείται. Στους πρώτους μήνες της καραντίνας συμμετείχα στο Cuarentena Festival και πραγματικά αυτέ οι συναυλίες ήταν το μόνο που περίμενα κάθε απόγευμα, να δω μουσικούς στα δωμάτιά τους να μοιράζονται τα τραγούδια τους με ότι τρόπο μπορούσαν, να γράφω στο τσατ και να επικοινωνώ με άλλα άτομα με παρόμοια μουσικά γούστα. Πιο μετά, διοργάνωσα και εγώ ένα μικρό φεστιβάλ στο διαδίκτυο, με το όνομα το Uñas y Dientes, θέλοντας να φέρω σε επαφή καλλιτέχνες και κοινό από διαφορετικές σκηνές και χώρες. Είχαμε καλλιτέχνες από Ελλάδα, Ισπανία, Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Γερμανία και Τουρκία. Μπορείτε να δείτε τα σώου τους εδώ https://unyasydientes.tumblr.com/
Athenscalling.gr: NEOS KOSMOS, ο τίτλος της 5ης δισκογραφικής σου δημιουργίας, παράξενος τίτλος, παράλληλα θα σημειώσω, ότι είναι και αρκετά ελπιδοφόρος, πως προήλθε?
Evripidis αnd His Tragedies: Προέρχεται από την απόδειξη ενός φαρμακείου (που βρισκόταν σε εκείνη την περιοχή της Αθήνας) που βρήκα σε μια τσέπη μετά από ένα ταξίδι στην Ελλάδα. Ο Μαρκ, σύντροφος μου και βασικός συνεργάτης στο δίσκο, μου είπε αυτές οι δυο λέξεις μαζί τον έκαναν να ονειρεύεται. Σκέφτηκα το δίσκο μου που χαρακτηρίζεται από έναν καινούριο για μένα ήχο, χωρίς ακουστικά όργανα αλλά σχεδόν αποκλειστικά με συνθεσάιζερ, και από μια καινούρια προσέγγιση όσον αφορά τον τρόπο εργασίας, χωρίς μακροχρόνιες πρόβες με πολλούς μουσικούς αλλά με μια πολύ πιο μοναχική διαδικασία στο σπίτι. Σκέφτηκα τη θεματολογία του δίσκου, ο οποίος σκιαγραφεί το νέο κόσμο που ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια μου μετά την επιστροφή μου από τη Νέα Υόρκη (τι σύμπτωση, την πρωτεύουσα του Νέου Κόσμου), την ομοφοβική επίθεση που δέχτηκα στο Λυκαβηττό, το θάνατο του κολλητού μου, τη σχέση μου-συναισθηματική αλλά και καλλιτεχνική-και τη συμβίωση μου με το σύντροφο μου, τις δυνατές μου φιλίες που κρατάνε οι περισσότερες πολλά χρόνια χωρίς να σταματάνε ποτέ ωστόσο να μεταλλάσσονται και να εξελίσσονται, τη συνειδητή πια πάλη μου με τα θέματα της ψυχικής υγείας και διάφορα άλλα που ίσως καλύτερα να τα αφήσω για να τα ανακαλύψετε ακούγοντας το δίσκο. Πάντως ο τίτλος δεν είχε καμία σχέση με την τελευταία χρονιά, αν και ήρθε και κόλλησε με την κατάσταση που ζούμε τώρα. Φρόντισα ωστόσο να εντάξω στο γραφιστικό σχεδιασμό αρκετά από τα σχέδια που ζωγράφισα κλεισμένος στο σπίτι, τα οποία υπήρξαν σωτήρια για την ψυχική μου υγεία.
Athenscalling.gr: Που μπορεί να κατατάξει κάποιος τον ήχο του πενταγραμμικού του αποτελέσματος, υπάρχει ετικέτα?
Evripidis αnd His Tragedies: Το περιτύλιγμα είναι ξεκάθαρα synth pop αλλά οι επιρροές μου έρχονται από πολλές κατευθύνσεις και δεκαετίες. Doo pop, girl groups του 60, new wave, italo disco, electro pop, minimal wave, indie pop…
Athenscalling.gr: Οι στίχοι σου θα έλεγα ότι με εντυπωσίασαν, με αποτέλεσμα να αναζητήσω μεταφραστή για το πραγματικά εντυπωσιακό σε ήχο αλλά και στίχο και μιλώ για το ‘No volvimos a encontrar ‘, ποια η αφορμή της δημιουργίας του?
Evripidis αnd His Tragedies: Είναι μια συνάντηση και ένας διάλογος με ένα φάντασμα στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου το οποίο κάνει βόλτες μέσα στη νύχτα. Τα τελευταία χρόνια χαθήκαν τρία αγαπημένα μου πρόσωπα πολύ πρόωρα ηλικιακά, οπότε ο θάνατος, ήδη παρών σε όλες μου τις δισκογραφικές δουλειές, έχει ιδιαίτερο βάρος σε αυτή την τελευταία. Δεν τον βλέπω όμως σαν ένα τέλος αλλά σα την αρχή μιας καινούριας, διαφορετικής σχέσης με τα πρόσωπα που φεύγουν από τον υλικό κόσμο αλλά συνεχίζουν να ζουν και να εκφράζονται μέσα από εμάς. Με πιάνω π.χ πολλές φορές να μιλάω και να κινούμαι ακριβώς όπως τα άτομα αυτά, σα να έχουν κυριέψει το σώμα μου για μερικές στιγμές. Πρόκειται για μια γλυκόπικρη αλλά τελικά όμορφη αίσθηση. Ονειρεύτηκα αυτό ακριβώς για το οποίο μιλάει το τραγούδι, μια συνάντηση με τον κολλητό μου Παναγιώτη σε ένα σκοτεινό αμάξι που κάποιος άγνωστος οδηγούσε μέσα στην νύχτα. Ξύπνησα έχοντα πολύ ζωντανή την αίσθηση του ονείρου, σαν αυτή η συνάντηση να μην είχε λάβει χώρα στο βασίλειο του ύπνου. Τα δερμάτινα καθίσματα του αυτοκινήτου, η πλάτη του οδηγού ντυμένου στα μαύρα, ο κόμπος στο λαιμό μου που σιγά-σιγά λύθηκε, το γέλιο του φίλου μου, η διαβεβαίωση του ότι είναι καλά και ότι μια μέρα θα ξαναβρεθούμε οπότε να μην ανησυχώ, και τέλος, το πώς το προσώπου του άρχισε να γίνεται διάφανο μέχρι που εξαφανίστηκε και έμεινα μόνος σε αυτό το μυστηριώδες αμάξι, περικυκλωμένος από τα σκοτάδια μιας ατέλειωτη νύχτας.
Athenscalling.gr: Και το ‘ Bitter’, τα bit του κομματιού μας ξεσήκωσαν και εδώ θα σου πω ότι οι συνεργάτες μου το ευχαριστήθηκαν αρκετά, αφήνοντας την όποια δουλειά έκαναν, στο γραφείο, λικνιζόμενοι στους ρυθμούς του, με αρκετές χορευτικές φιγούρες… εκτός προγράμματος!
Evripidis αnd His Tragedies: Το έγραψα στο Μιλάνο, μια Κυριακή απόγευμα, στο συνθεσάιζερ ενός περιστασιακού εραστή και μετέπειτα καλού μου φίλου που είχα γνωρίσει σε ένα μπαρ στο Λονδίνο, σε μια εποχή που προσπαθούσα να ξεπεράσω έναν επώδυνο χωρισμό. Όλα ήταν ρευστά, αβέβαια, μέλλον δεν υπήρχε, μόνο το τώρα. Σκέφτηκα το πώς παρόλες τις συναισθηματικές σφαλιάρες που δεχόμαστε δεν το βάζουμε κάτω, δεν κλεινόμαστε, αλλά συνεχίζουμε να αναζητούμε την έρωτα, να δίνουμε ευκαιρίες στην αγάπη, ακόμα και αν όλα τα σημάδια μας λένε ότι πιθανότατα να ξαναφάμε τα μούτρα μας. Οι “απολαβές” όμως έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τον πόνο, κατά τη γνώμη και την προσωπική μου εμπειρία τουλάχιστον,
Athenscalling.gr: ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΙΤΑ, άλλο ένα τραγούδι σου, από το νέο σου album. Εντυπωσιακό σημείο των στίχων, εκεί που λές… ΄ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΙΤΑ 12 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΦΤΑΝΟΥΝ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ΄! Πραγματικά μεγάλες κουβέντες, σπουδαίο μήνυμα, θα μου επιτρέψεις να πω! Πως δημιουργήθηκε αυτό το τραγούδι?
Evripidis αnd His Tragedies: Το έγραψα στην Αθήνα, στο πιάνο που μου χάρισε ο παππούς μου και όπου μελέτησα όλα τα χρόνια των μουσικών μου σπουδών, μέχρι το δίπλωμα. Νομίζω δε χρειάζεται πολλές εξηγήσεις το πώς είναι η Ελληνική κοινωνία στην πλειοψηφία της, το πόσο φοβάται, μισεί, καταπιέζει τη διαφορετικότητα, με την απόλυτη συνενοχή της εκκλησίας φυσικά. Το έγραψα σίγουρα πολύ θυμωμένος, στενοχωρημένος, αηδιασμένος από γεγονότα όπως ο βιασμός και φόνος της Ελένης Τοπαλούδη, το λιντσάρισμα και θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, το ανελέητο bullying που έστειλε στην αυτοκτονία το Βασίλη Γιακουμάκη, για να αναφέρω τρία μόνο ονόματα από τα αναρίθμητα θύματα της “κανονικότητας” που προωθεί και διαιωνίζει τον σεξισμό, τη μισογυνία, την κουλτούρα του βιασμού, την ομοφοβία, την τρανσφοβία, τον ρατσισμό…
Athenscalling.gr: Πάμε τώρα για λίγο στο παρελθόν και σε καλώ να θυμηθείς το πρώτο album, που εσύ αγόρασες.
Evripidis αnd His Tragedies: Πω πω, κάτι πολύ τερατώδες, νομίζω ένα Live των Helloween! Πέρασα από την κλασσική μουσική και τη Λιλιπούπολη που άκουγα μικρός στο Μέταλ! Γρήγορα όμως το γύρισα σε άλλα ακούσματα και δεν ξανακοίταξα πίσω.
Athenscalling.gr: Συνέχεια στο παρελθόν των αναμνήσεων σου! Ποιά στα αλήθεια είναι η πιο αγαπημένη σου ανάμνηση?
Athenscalling.gr: Και οι μουσικές σου προτιμήσεις, από Ελλάδα αλλά και από την Διεθνή μουσική σκηνή?
Evripidis αnd His Tragedies: Από Ελλάδα έχω μεγάλη αδυναμία, όσον αφορά τη σύγχρονη μουσική, σε καλλιτέχνες όπως οι Nalyssa Green, Johnny Labelle, Σtella, Kristof, Δεσποινίς Τρίχρωμη, Γιωργής Χριστοδούλου…από πιο κλασσικά πράγματα σίγουρα οι Λένα Πλάτωνος, Αρλέτα, Κωσταντίνος Βητα και Στέρεο Νόβα, Ζωή Κουρούκλη, Γεράσιμος Λαβράνος, Μιμης Πλέσας…και φυσικά ο τεράστιος Μάνος Χατζιδάκις. Όσον αφορά την ξένη μουσική…ο κατάλογος είναι τεράστιος…θα πω μερικά ονόματα αλλά είναι εντελώς ενδεικτικά…The Magnetic Fields, Pet Shop Boys, The Velvet Underground, Nico, Kate Bush, Marianne Faithfull, The Beach Boys, Saint Etienne, Molly Nilsson, Patience, Marc Almond, The Smiths, The Field Mice, The Cookies, The Ronettes, The Shangri-Las, ABBA, Blondie, Marlene Dietrich, Doble Pletina, Carlos Berlanga, Rebe!
Athenscalling.gr: Αλήθεια τι σε οδήγησε και πήρες την απόφαση να φύγεις από την Ελλάδα?
Evripidis αnd His Tragedies: Μετά από μια σύντομη αλλά συναρπαστική περίοδο που έμεινα στο Λονδίνο, η επιστροφή μου στην Αθηναϊκή πραγματικότητα με έριξε, ένιωσα ότι δε με κάλυπτε η κατάσταση εκεί πλέον, στη φάση τουλάχιστον ου ήμουν τότε. Βρήκα ένα μεταπτυχιακό στην εικονογράφηση στη Βαρκελώνη, καθώς το να επιστρέψω στο Λονδίνο ήταν λίγο άπιαστο για μένα οικονομικά αλλά και ψυχολογικά δε μπορούσα τόσο γκρι, κανόνισα με την κολλητή μου από το δημοτικό να γραφτούμε και οι δυο, μάθαμε Ισπανικά… και φύγαμε. Δεν είχα σκεφτεί να κάτσω τόσο καιρό, συνέβη κάπως τυχαία αλλά και με φυσικό τρόπο.
Athenscalling.gr: Μάλιστα, στη Βαρκελώνη τώρα, ζεις μόνιμα πλέον?
Evripidis αnd His Tragedies: Εδώ και 17 χρόνια, με κάποια διαλειμματα όταν έμεινα στη Μαδρίτη, στη Νέα Υόρκη αλλά και στην Αθήνα.
Athenscalling.gr: Μελλοντικά σχέδια?
Evripidis αnd His Tragedies: Η κατάσταση που βιώνουμε πάνω από ένα χρόνο τώρα μου δίδαξε ότι δεν έχουν φοβερό νόημα τα μακροχρόνια σχέδια, οπότε το πάω λάου-λάου. Προς το παρόν περιμένω να μου έρθουν τα βινύλια και τα CDS ώστε να τα στείλω στα άτομα που τα αγόρασαν, έχω ακόμα ένα μουσικό βίντεο να κυκλοφορήσω και ετοιμάζω άλλα δυο, γράφω καινούρια τραγούδια, έχω στα σκαριά και κάποιες συναρπαστικές συνεργασίες, κάνω κάποιες πολύ μικρές ζωντανές εμφανίσεις στη Βαρκελώνη, ζωγραφίζω. Περιμένω πώς και πώς να μπορέσω να κινηθώ ώστε να παίξω τουλάχιστον στη Μαδρίτη και στη Βαλένθια και φυσικά ανυπομονώ να γυρίσω στην Αθήνα και να δω όλα όσα άτομα αγαπώ και μου έχουν λείψει τραγικά πολύ, να πιω ένα καφέ στην αυλή μου, να περπατήσω στα στενά του κέντρου και να ανεβώ σε κάποιον από τους λόφους της.
Athenscalling.gr: Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο, σαν άνθρωπος της τέχνης, εσύ πως βλέπεις και τι έχεις να πεις για όλα αυτά, που σήμερα βγαίνουν στη δημοσιότητα στην Ελλάδα και τα οποία αφορούν τις κάθε είδους και λογής, σεξουαλικές θα πω, συμπεριφορές?
Evripidis αnd His Tragedies: Πιστεύω ότι όλες αυτές οι συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα του τί θεωρείται από πολύ κόσμο “κανονικότητα”, έννοια συνυφασμένη με την πατριαρχεία. Οι άντρες, και κυρίως όσοι είναι λευκοί, διαθέτουν πολλά χρήματα και απολαμβάνουν μια υψηλή κοινωνική θέση, έχουν την ιδέα ότι βρίσκονται στο απυροβόλητο και ότι είναι δείγμα αρρενωπότητας και μαγκιάς η επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά, ανεξαρτήτως του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Ο τοξικός ανδρισμός έχει πολλές εκφράσεις άλλωστε. Από εκεί πηγάζουν οι παρενοχλήσεις, η κατάχρηση εξουσίας, οι σεξουαλικοί εκβιασμοί, οι ασέλγειες, οι βιασμοί. Λυπάμαι πολύ φυσικά για τα θύματα και χαίρομαι που βγήκαν και μίλησαν, που υπάρχουν κυρώσεις, που η κοινωνία ταρακουνήθηκε, που άνοιξε η συζήτηση, που αμφισβητείται επιτέλους η άρρωστη τάξη πραγμάτων και οι άγραφοι νόμοι που επικρατούσαν μέχρι τώρα.
Athenscalling.gr: Εδώ θα δηλώσω άγνοια περί των άλλων δημιουργιών σου, κάτι μου είπαν για βιβλίο που έχεις γράψει και εικονογραφήσει, τι ακριβώς Ευριπίδη?
Evripidis αnd His Tragedies: Ονομάζεται ΄΄Ο Καλαμέρως΄΄, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ο Μωβ Σκίουρος, γράφτηκε το 2009 στα Ισπανικά και κυκλοφόρησε το 2011 στην Ισπανία και μόλις πέρυσι κυκλοφόρησε στα Ελληνικά. Πρόκειται για ένα βιβλίο με σχέδια, στίχους και πεζά κείμενα που σκιαγραφούν με χιούμορ, τρυφερότητα, μελαγχολία και σουρεαλισμό μια σχέση, το τέλος της αλλά και κατ’ επέκταση τη ζωή μου μέχρι το κατώφλι των 30 ετών. Ελπίζω ωστόσο ότι είναι ένα διαχρονικό βιβλίο και ότι πραγματεύεται θέματα που μπορεί να απασχολήσουν τον καθένα σε οποιαδήποτε ηλικία.
Athenscalling.gr: Λίγο πριν τον αποχαιρετισμό μας θέλεις να συμπληρώσεις κάτι που τυχόν θα ήθελες να πεις και το αγνοήσαμε. Όποτε παίρνεις το λόγο και ….
Evripidis αnd His Tragedies: Αφήνω να μιλήσει η μουσική πλέον. Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις!
Athenscalling.gr: Αγαπητέ Ευριπίδη, σε ευχαριστούμε για τα όσα μας είπες, δηλώνοντας ευθέως ότι με την δική μας υπαιτιότητα και αμέλεια σε είχαμε χάσει, όμως η χαρά μας ήταν μεγάλη που σε συναντήσαμε και πάλι, έστω και μέσω του διαδικτύου! Να είσαι καλά φίλε!