October 9, 2024

Στέλιος Ανεμοδουράς, ο δημιουργός του Μικρού Ήρωα!

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ.

Διακοπές Χριστουγέννων της δεκαετίας του ΄60 και από το βράδυ ανυπομονούσα  πότε θα ξημερώσει, για να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Λέκκα 22, όπου εκεί βρισκόντουσαν εντός της στοάς του κτιρίου, τα γραφεία του περιοδικού ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ! Εκείνη την ημέρα λοιπόν, θα αγόραζα το ένα και μοναδικό,  Χριστουγεννιάτικο δώρο μου, δύο τόμους του αγαπημένου μου περιοδικού, του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ!

Τότε εκείνα τα Χριστούγεννα, μα ποια χρονιά ακριβώς ήταν δεν θυμάμαι, τότε είχα συναντήσει για πρώτη φορά τον συγγραφέα των περιπετειών του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, το ΘΑΝΟ ΑΣΤΡΙΤΗ, δηλαδή τον αείμνηστο και αγαπημένο συγγραφέα όλων των πιτσιρικοέφηβων της εποχής , τον ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ!

Οδός Λέκκα 22 και εκεί, επί της στοάς του κτιρίου, στο ισόγειο, καθώς έμπαινες  αριστερά, απέναντι από το καφενείο, σε ένα στενόμακρο και μικρού εμβαδού χώρο, ήτανε τα γραφεία των εκδόσεων του ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ!

Εκεί κατοικούσαν πάνω στα ράφια και πίσω από δύο πάγκους σε σχήμα ( Γ ) όλοι οι Χάρτινοι Ήρωες, που είχανε δημιουργηθεί από εκείνον και τους συνεργάτες του!

Ο ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ , ΓΚΡΕΚΟ Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ, ΤΟ ΜΑΤΙ, ΤΖΟΕ ΝΤΙΚ, ΤΑΝ Ο ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΣ, Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΠΟΥΡΛΟΤΙΕΡΗΣ και εκεί στα ράφια χύμα και κάποια τεύχη του ΠΛΑΝΗΤΑΝΘΡΩΠΟΥ συντροφιά με ΤΟ ΔΕΚΑΤΡΙΑ  και ΤΟ ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΒΕΛΟΣ, Ο ΖΟΡΡΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ και Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ,  ριγμένα επάνω στους πάγκους να έχουν δίπλα τους κάποιες καφέ κόλλες περιτυλίγματος με ένα  κουβάρι σπάγκο, να συμπληρώνει εκείνο το αξέχαστο σκηνικό!

Τι εικόνες! Μεγαλείο μιας εποχής που δεν γυρίζει πίσω και εγώ να επιμένω, σαν να είναι σήμερα, σαν να έχω απέναντι μου το ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ και να μετρώ τα φραγκοδίφραγκα που είχα μαζέψει τότε με χίλιους κόπους για να αγοράσω τους 2 τόμους του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ και  πάνω στο μέτρημα, λες και Εκείνος το είχε καταλάβει, να με διακόψει, λέγοντας μου …

΄΄Νεαρέ! Σταμάτα να μετράς και πάρε τους δύο τόμους, είναι δώρο από εμένα για τα Χριστούγεννα, την άλλη φορά  με πληρώνεις΄΄.

Αυτή ήταν η πρώτη μου συνάντηση, με τον ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ, ακολούθησαν και άλλες, και άλλες, εγώ να αγοράζω περιοδικά και πάντα να συνομιλώ μαζί του, αλλά ποτέ να μην μου έχει αποκαλύψει ποιος ήταν ο ΘΑΝΟΣ ΑΣΤΡΙΤΗΣ!

Εκείνη η στοά στην οδό Λέκκα 22, όταν κατέβαινα στο κέντρο της Αθήνας από τα Εξάρχεια ,κατά τη διάρκεια των διακοπών του σχολείου, ήταν για εμένα η πρώτη μου στάση, για να εφοδιασθώ τα τεύχη των Χάρτινων Ηρώων που αγαπούσα !

Δεύτερη στάση, έτσι για την ιστορία, ήταν σε μια άλλη στοά, κοντά στη Πλατεία Κάνιγγος, η στοά Φέξη, όπου εκεί ήτανε όλα τα δισκοπωλεία της Αθήνας με τα 45αρια βινύλια, που τότε αγόραζα, που τότε αγοράζαμε!

https://www.youtube.com/watch?v=Bw7RTUEZMyg

ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ 1995, ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ!

Τα χρόνια πέρασαν νερό από μπροστά μου και εγώ ο πιτσιρικοέφηβος του χθες, 40ρης πλέον και με το επάγγελμα δημοσιογράφος, έμελε να συναντήσω για μια ακόμη φορά το Στέλιο Ανεμοδουρά!

Ήταν 6 Νοέμβρη του έτους 1995 και τότε είχα ξεκινήσει μια έρευνα – αναφορά που θα έβγαινε στα ερτζιανά, αφιερωμένη σε εκείνα τα περιοδικάκια, που είχαν  αγαπήσει περισσότερο, οι πιτσιρικοέφηβοι την Δεκαετία του ΄60, τα πιο δημοφιλή  δηλαδή, ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ, ο ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ και ο ΜΙΚΡΟΣ  ΣΕΡΙΦΗΣ!

Προτεραιότητα σε εκείνο το αφιέρωμα μου, ήταν η αναφορά μου στο περιοδικό Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ, του αγαπημένου μου συγγραφέα ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ, που εκείνη τη Δευτέρα τον είχα συναντήσει και πάλι μετά από αρκετά χρόνια στο γραφείο του, στο κτίριο επί της Λεωφόρου Συγγρού 224, με αφορμή μέρος του αφιερώματος μου, όπου θα είχε αναφορά στο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑ!…

Θ.Ι.Σ: Σε ένα γραφείο λοιπόν, γεμάτο περιοδικά και χαρτιά, που σίγουρα δεν θυμίζει τίποτα από τη μικρή γωνιά , εκεί στη στοά Λέκκα 22, αριστερά μπαίνοντας απέναντι από το καφενείο, σας συναντώ και πάλι, μετά από πάρα πολλά χρόνια!    

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Πολλά χρόνια, πέρασε μια ζωή ολόκληρη, εσύ που είσαι τώρα στους 40αρηδες και τότε που ήσουν παιδί, αλήθεια 14αρής ήσουν τότε?  

Θ.Ι.Σ: Μπα και πιο μικρός ήμουν τότε και θυμάμαι που είχα έρθει στη Λέκκα 22, τα Χριστούγεννα για να πάρω 2 τόμους του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, είχα μαζέψει με χίλια ζόρια εκείνα τα λεφτά και τα μέτραγα με κόπο, μέτραγα τα 2φραγκα, τα φράγκα και τα πενηνταράκια για να στα δώσω και κάποια στιγμή , πάνω στο μέτρημα, προφανώς γιατί εσύ κατάλαβες, ότι θα μου έλειπαν, τα χρήματα αυτά, μου είχες πει … ΄΄Πάρτα παιδί μου και φύγε είναι δώρο Χριστουγέννων, δεν θέλω λεφτά΄΄!    

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Τότε βέβαια ήταν ακριβός Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ, 2 δραχμές ήτανε ένα ποσό, οι εφημερίδες τότε είχανε 1,50 δραχμή,ήταν δηλαδή σαν να είχες σήμερα…, όχι  δεν γίνεται σύγκριση, τα παιδιά έχουν λεφτά σήμερα, τα παιδιά της εποχής εκείνης δεν είχανε λεφτά! Είχανε όμως άλλα πράγματα και τα οποία τα θυμούνται με άλλη νοσταλγία, έτσι δεν είναι!     

Θ.Ι.Σ: Έτσι είναι! Ας πάμε τώρα ένα ταξίδι αρκετά χρόνια πίσω, στην έκδοση του ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ που ήτανε το πρώτο περιοδικάκι, σε σχήμα pocket, που είχατε εκδώσει για τους πιτσιρικοέφηβους, ήτανε το 1900… πόσο?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Το 1950 πρέπει να ήτανε. Τότε με την κυκλοφορία των 96 τευχών του ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ!

Θ.Ι.Σ: Μάλιστα και μετά τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ ?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Μετά τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ ακολούθησε η έκδοση του  ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ! 

Θ.Ι.Σ: Πως ξεκίνησε η δημιουργία του, με ποιες σκέψεις οδηγηθήκατε στη έκδοση του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ? 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Κοίταξε, καταρχήν του ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ η υπόθεση ήταν απλή, υπήρχε ο Superman o Αμερικάνικος και όταν σκέφτηκα να βγάλω κάτι, το έκανα για να βγει το μεροκάματο! Έτσι σκέφτηκα λοιπόν να βγάλω κάτι που να διαβάζεται από τα παιδιά και να μπορεί να μου αποδίδει και κάτι, σκέφτηκα να πάρω τον Αμερικανικό Υπεράνθρωπο, που όπως ήταν, δεν θα είχε  ενδιαφέρον για τα Ελληνόπουλα, δεν θα έπιανε, που λέμε, αν δεν γινότανε προσαρμογή. Τον προσάρμοσα λοιπόν στα Ελληνικά και πέτυχε, με την ακμή του να κρατά γύρω στα 2 χρόνια, δεν μπόρεσε να πάει παραπάνω, διότι εξαντλήθηκε το θέμα, ότι και να έκανα, ότι και να έλεγα, ξαναγύριζε στα ίδια πράγματα! 

Θ.Ι.Σ: Και η σκέψη σας, στο τότε αδιέξοδο, της έκδοσης των ιστοριών  του περιοδικού ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ, που σας οδήγησε?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Τότε λοιπόν σκέφτηκα , τι θα ήτανε εκείνο που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ αλλά και να έχει απόδοση. Έτσι  σκέφτηκα ότι είχαμε μόλις βγει από την Κατοχή, όπου είχαμε περάσει φοβερά πράγματα και όπου είχαν γίνει και άλλα πράγματα μεταξύ των οποίων και ορισμένα εξαίσια, όπως ήτανε η ένωση του Ελληνικού λαού και η αντίσταση του στον κατακτητή! Σκέφτηκα λοιπόν να πάρω παιδιά από την κατοχή, τα οποία θα δρούσαν εναντίον των Γερμανών των Ιταλών των Βουλγάρων, όλων εκείνων οι οποίοι πατούσαν το Ελληνικό έδαφος!    

Θ.Ι.Σ: Η επιλογή και η σκέψη σας, ήταν δύσκολη?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Η σκέψη μου αυτή δεν ήταν δύσκολη, δεδομένου ότι η συνταγή των αναγνωσμάτων αυτών είναι απλή, δηλαδή υπάρχει το παλληκάρι που θα ήτανε ένα Ελληνόπουλο γύρω στα 13 με 14 χρόνια, εφόσον Ελληνόπουλο μάλλον μελαχρινό, με αγαθά αισθήματα, πολύ έξυπνο, πολύ μορφωμένο, σε όλα θα ήταν κάτι περισσότερο από το κανονικό και σκέφτηκα να υπάρχει και ένα κορίτσι αυτό είναι απαραίτητο στη συνταγή, έτσι βγήκε και η Κατερίνα!

Θ.Ι.Σ: Και τα ονόματα? 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Τα ονόματα, είναι το όνομα του γιού μου, που είναι Γιώργος, το όνομα της γυναίκας μου που είναι Κατερίνα και του Σπίθα που δεν είναι το δικό μου όνομα… χα χα χα!

Θ.Ι.Σ: Ο Γιώργος Θαλάσσης, ο Σπίθας και η Κατερίνα, απαραίτητη η παρουσία της Κατερίνας, το γυναίκειο στοιχείο κύριε Ανεμοδουρά?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Η Κατερίνα ήτανε εκείνη,η οποία παλιά αντιπροσώπευε κατά ένα τρόπο έτσι τυποποιημένο βέβαια, αλλά όμως ζεστό την Ελληνίδα … την Ελληνοπούλα!      

Θ.Ι.Σ: Υπάρχει σήμερα κάποιος, στη περιοχή του Γκύζη, που μένει στην οδό Μομφεράτου και Μπουκουβάλα, είναι ίδιος ο Σπίθας, τον φωνάζουν με αυτό το όνομα στη γειτονιά και του αρέσει! Σας το λέω έτσι για τη ιστορία, μια που μιλάμε για τα ονόματα των Χάρτινων Ηρώων σας !    

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ακόμη και τώρα τον λένε Σπίθα έ?

Θ.Ι.Σ: Ναι πραγματικά ακόμη και τώρα τον λένε Σπίθα και πρέπει να είναι γύρω στα 55! Θα ήθελα όμως να μας πείτε, μια που το έφερε η κουβέντα για το Σπίθα, πως μπήκε δηλαδή στο κείμενο αυτή η αγαπημένη φιγούρα των αναγνωστών, με ποια αιτία και αφορμή.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Το κείμενο εάν δεν έχει αυτό που θα σου πω, σίγουρα είναι καταδικασμένο εκ των προτέρων!

Θ.Ι.Σ: Δηλαδή τι εννοείται?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Εάν το κείμενο δεν έχει τη νότα, τη φαιδρή, ο πίνακας να έχει μια πινελιά φαιδρή, το κείμενο να έχει κάτι που να σε σταματάει εκεί που έχεις το άγχος τι θα γίνει και παθιάζεσαι, να σταματάει και να σου προκαλεί ένα γέλιο, αυτό σκέφτηκα να κάνω με το Σπίθα και τι πιο κωμικό, κωμικοτραγικό ίσως μπορούσε να γίνει από έναν, ο οποίος ήτανε λίγο καθυστερημένος στο μυαλό, πεινάλας φοβερός εκ φύσεως, στη κατοχή όπου δεν έβρισκες να φας, γινότανε ένα άλλο πράγμα, εξ΄ου και ο Σπίθας είναι ο πιο αγαπητός από όλους, αυτόν οι αναγνώστες τον αγαπούσαν πιο ζεστά και από το Παιδί Φάντασμα!             

Θ.Ι.Σ: Να πάμε τώρα στο στήσιμο του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, πως προήλθε η συμφωνία για την έκδοση του, και με ποιούς?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Α! Είχα ένα συνεταίρο τότε , τυπογράφο με τον οποίον είχα βγάλει τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ και του είπα να κλείσουμε τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ και να βγάλουμε κάτι άλλο και του εξήγησα τι εννοούσα, τη σκέψη μου δηλαδή για τον ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ!… ΄΄ Όχι μου λέει για όνομα του Θεού,τι μου λές, όλοι αυτοί οι συνεργάτες των Γερμανών θα στραφούν εναντίων μας΄΄, δεν έβλεπε δηλαδή ο άνθρωπος μακριά, έβλεπε κοντά, τελικά τον έπεισα και το βγάλαμε!   

Θ.Ι.Σ: Υπήρχε δηλαδή κόντρα στην έκδοση από κάποιους? 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Υπήρχε κόντρα δύο τρείς φορές, από αντιθέτους, ναι υπήρχε από Ναζιστές! Μια φορά μάλιστα μας απείλησαν ότι θα μας βάλουνε και βόμβα!  

Θ.Ι.Σ: Αυτό ποια χρονιά ήταν? Πιο παλιά, το΄55 ή το΄56?   

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ναι εκεί γύρω, στην ακμή του περιοδικού! Έ και όπως καταλαβαίνεις φυλαγόμαστε!  

Θ.Ι.Σ: Τι πραγματικά αναζητούσατε, γράφοντας αυτές τις περιπέτειες του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ?   

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Στο ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ μέσα, αναζητούσα πάντοτε την Εθνική Ενότητα, γιατί εάν θα ασχολούμουν με κάποιο κόμμα, θα γινόταν ένα κομματικό ανάγνωσμα, κομματικό περιοδικό, πράγμα το οποίο εγώ απεχθανόμουν, για αυτό άλλωστε υπέστην επιθέσεις τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά!

Θ.Ι.Σ: Και από τους δύο δηλαδή, Δεξιά και Αριστερά , τα πυρά!

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Η Δεξιά μέχρι και βόμβα απείλησαν να μου βάλουνε και όταν ήρθαν οι Συνταγματάρχες η Δικτατορία απαγόρευσε την κυκλοφορία του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ και από την άλλη πλευρά η Αριστερά είχε βγάλει, αυτό που λέγεται ΄΄Ταξιδιωτική Οδηγία΄΄, ότι αυτό να μην το αγοράζουνε διότι είναι ένα αντιλαϊκό ανάγνωσμα!     

Θ.Ι.Σ: Μάλιστα! Εδώ, θα μου επιτρέψετε να πω Ελλάς το Μεγαλείο ΣΟΥ!  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Να σου πω εδώ, ότι κάποιος συνάδελφος είπε τα εξής. Ότι με τον ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ η Αριστερά έχασε τότε τη χρυσή ευκαιρία εάν δεν αντιδρούσε, αλλά απλώς το δεχότανε και δεν αντιδρούσε, ότι Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ με την επιρροή που είχε στο κόσμο, θα την ωφελούσε περισσότερο, παρά θα την έβλαπτε, διότι αφού δεν εκφραζόταν κομματικά, κάθε κόμμα θα μπορούσε να πει ότι  εκφράζεται για αυτό, μπορούσε να το πει, μπορούσε άνετα δηλαδή να πει ότι μπράβο καλό είναι αυτό, να παρασύρει δηλαδή τον κόσμο να πιστεύει ότι εγώ γράφω για την Αριστερά,δεν το σκεφτήκανε καλά,δεν το σκεφτήκανε καλά. Πολλά δεν έχουνε σκεφτεί καλά!

Θ.Ι.Σ: Το 1ο τεύχος του περιοδικού βγήκε το 1952 μέχρι και το 1967 όπου είχαμε την απαγόρευση της κυκλοφορίας του! Αλήθεια γιατί το απαγόρευσαν?   

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Έ! Κοίταξε είναι απλό το πράγμα, φυσικό ήτανε να το σταματήσουνε γιατί μέσα εγώ δεν μιλούσα μόνο για τα παιδιά! 

Θ.Ι.Σ: Δηλαδή είχανε έρθει Λέκκα 22 και σας σφράγισαν το γραφείο, σας το έκλεισαν? 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Όχι …Όχι στη Δικτατορία για να κυκλοφορήσει ένα περιοδικό έπρεπε να πάρει σφραγίδα , έτσι το περιοδικό εάν δεν είχε σφραγίδα από την λογοκρισία, ότι δηλαδή ελογοκριθεί,  δεν το έπαιρνε το πρακτορείο για να το κυκλοφορήσει και να το κάνει διανομή!

Θ.Ι.Σ: Τελικά τι έγινε με εσάς, γιατί δεν πήρατε τη σφραγίδα?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: ΄Ε πήγαμε στη λογοκρισία να το υποβάλουμε και είπαν  όχι και δεν το πήρανε , βρίσκοντας προφάσεις!… ΄΄Αυτός λέει που έχετε μπροστά στο εξώφυλλο΄΄, ήτανε ο Σπίθας εξώφυλλο .΄΄Τι απαίσιος που είναι, πρέπει να τον φτιάξετε΄΄! Δηλαδή τους ενοχλούσε η μύτη του Σπίθα, στην πραγματικότητα όμως τους  ενοχλούσε  βαθύτατα το γεγονός ότι στο ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ μέσα στις ιστορίες του , Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ δεν ήτανε μόνο Ελληνικό ανάγνωσμα, ήτανε παγκόσμιο ανάγνωσμα με την έννοια ότι έλεγα μέσα ότι,  Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!  Έ, αυτό έφτανε για να το απαγορεύσουν και αυτό το έλεγα πάντα, όχι μόνο για τους Έλληνες ήτανε γενικό για όλο το κόσμο!

Θ.Ι.Σ: Οπότε η στρογγυλή μύτη του Σπίθα, έγινε αφορμή για λογοκρισία!    

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ναι… χα χα χα! Η μύτη του Σπίθα έφερε τη λογοκρισία και την απαγόρευση του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ ! Εκεί μάλιστα ήτανε ένας του Καραμανλή κολλητός και τον λογαριάζανε οι της Χούντας, πρώην αξιωματικός του ναυτικού και ήτανε πάντοτε δίπλα στο Καραμανλή, τώρα μετά τι έγινε δεν ξέρω, τι απέγινε ο άνθρωπος, καλό παιδί! Μόλις με είδε μου λέει ΄΄Κύριε Στέλιο, τι κάνεις εδώ γιατί έτσι΄΄? ΄΄Να του λέω δεν τον εγκρίνουνε΄΄! Το παίρνει λοιπόν το περιοδικό από τα χέρια μου ,μπαίνει σε ένα γραφείο και τους λέει΄΄Σφράγισε το ΄΄ ο άλλος που τα σφράγιζε έφερε αντιρρήσεις, αλλά τελικά το σφράγισε, τακ τακ τακ, μηχανικά !

΄΄Πάρτο, μου λέει και θα φέρεις και τα προηγούμενα να στα σφραγίσω΄΄ και έτσι επανακυκλοφόρησε το περιοδικό, όμως είχανε περάσει δύο, τρεις μήνες, πάει η κυκλοφορία του είχε χάσει τόσο καιρό, έκλεισε σου λέει πάει, δεν το ζητούσαν!

Θ.Ι.Σ: Ας πάμε όμως πάλι στη γέννηση του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, όπου μετά την έκδοση του ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ, προχωράτε και υλοποιείται την έκδοση και κυκλοφορία του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, με εικονογράφο τον Βύρωνα Απτόσογλου.  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ναι με τον Βύρωνα συνεργαζόμαστε από την έκδοση του ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ. Ο Απτόσογλου ήταν ένας από τους νεαρούς εικονογράφους που γυροφέρνανε στα περιοδικά και ήρθε σε εμένα και μου λέει να σου κάνω κανένα σκίτσο! Τον έβαλα λοιπόν να σκιτσάρει και τον είδα ότι είχε ταλέντο, αλλά ήτανε ΄΄κρύος ΄΄δεν είχε ζεσταθεί το χέρι του και ευτυχώς για αυτόν δέχτηκε να υποβληθεί στην προετοιμασία, που του είπα να κάνει. Δηλαδή πήρα σκίτσα απλά ή και από κόμικς, ξένα αλλά καλά όμως και του είπα να αντιγράφει συνέχεια , ότι εικόνες έβλεπε και να τις ξαναφτιάχνει, όχι με καρμπόν αλλά με το δικό του χέρι! Έτσι θα έβλεπε πως σηκώνει το χέρι να δώσει γροθιά, πως δίνει χαστούκι ,πως πιάνεται από κάπου για να μην πέσει, την κίνηση δηλαδή, αυτό το μπρος πίσω, αυτό είναι δύσκολο, ξέρεις υπάρχουν ζωγράφοι που δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, να δώσουν κίνηση στο σκίτσο!        

Θ.Ι.Σ: Εδώ να σε διακόψω και να πω ότι οι κινήσεις στα σκίτσα του Απτόσογλου είναι εκπληκτικές! Μάλιστα κάποια χρόνια πίσω, όταν τον είχα επισκεφτεί στο γραφείο του, στην οδό Αβέρωφ 24, μου είχε χαρίσει ένα αυθεντικό σκίτσο του, σε σκληρό χαρτί Α4, το Παιδί Φάντασμα με μία εκπληκτική κίνηση να εξοντώνει ένα Γερμανό στρατιώτη, εκπληκτική κίνηση στο σκίτσο του, μοναδική θα έλεγα!  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ναι πραγματικά! Όλα αυτά τα απέκτησε σκιτσάροντας ασταμάτητα! Εγώ του έδινα συνέχεια σκίτσα και του έλεγα όταν τα ολοκλήρωνε   ξανακάνε και άλλα, καλύτερα! Του άλλαξα τη πίστη που λέμε. Ο Βύρωνας όμως δεν τα παράτησε, όπως έκαναν άλλοι που πέρασαν και έτσι έγινε η μακρόχρονη αυτή συνεργασία!  

Θ.Ι.Σ: Σιαμαίος αδελφός δηλαδή!   

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ναι τον είχα συνέχεια !

Θ.Ι.Σ: Μακάρι να ζούσε, να συμμετείχε στη συζήτησή μας, να σας πω ότι εκείνη η συνάντηση που είχα μαζί του στο γραφείο του θα μου μείνει αξέχαστη και ότι το σκίτσο που μου είχε χαρίσει το κρατώ, ΄΄σαν κόρη οφθαλμού΄΄! 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Μακάρι, να ήτανε εδώ, δεν είναι πολύς καιρός που έχει φύγει από κοντά μας!

Θ.Ι.Σ: Το περιοδικό εκτός από τους βασικούς πρωταγωνιστές, το Γιώργο, την Κατερίνα και τον Σπίθα, είχε κατά καιρούς και άλλους Μικρούς Ήρωες, αγόρια και κορίτσια. Εδώ θα σας πω κάτι που αφορά αυτούς τους άλλους Μικρούς Ήρωες που παρέλασαν κατά καιρούς στο περιοδικό! Θυμάμαι λοιπόν έναν συμμαθητή μου το Μιχάλη, στη Α΄Γυμνασίου, στο Γυμνάσιο Φιλοθέης, να  ανταλλάσει με κάποια συμμαθήτρια του, τεύχη του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, την εποχή που στην ομάδα  του Γιώργου Θαλάσση συμμετείχε και η Κύπρος, εκείνο το ξανθό κοριτσάκι! Ξέρετε αυτό ήτανε η αφορμή για το πρώτο αθώο φλέρτ  του Μιχάλη με την  συμμαθήτρια του, την Ιωάννα, που την αποκαλούσε τότε Κύπρο και εκείνη τον έλεγε Μπόμπιρα!

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Χα, χα, χα, ωραία. Άλλες εποχές!

Θ.Ι.Σ: Πραγματικά, που τέτοια σήμερα! Τι θα λέγατε τώρα αν μιλούσαμε για αυτούς τους άλλους Μικρούς Ήρωες, το Μπόμπιρα, το Τζιτζίκι, το Διαβολάκο, τη Κύπρο, τη Σουσουράδα, το Ζουζούνι και τόσους άλλους, που εσείς τότε είχατε δημιουργήσει!

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ο Διαβολάκος κράτησε περισσότερο από όλους. Αυτοί οι άλλοι Μικροί Ήρωες δημιουργήθηκαν στη προσπάθειά μου να ανανεώνω το ανάγνωσμα, μοιραία κατέφευγα σε δευτέρας σειράς πρόσωπα τα οποία έδιναν νέο αίμα στην αφήγηση και στα ενδιαφέροντα! Ο Διαβολάκος είχε ειδικότητα στη σφεντόνα, το Ζουζούνι να πετάει μπαλάκια με το στόμα και διάφορα άλλα, όπως ήταν και ένας ήρωας από τη Κύπρο.

Θ.Ι.Σ: Η Κύπρος?  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Όχι, όχι, αλλά μπορούμε να το βρούμε κοιτάζοντας το  άλμπουμ που έχω εδώ στα χέρια μου! Το άλμπουμ αυτό, λοιπόν περιέχει τους εξής πολύ Μικρούς Ήρωες, σε ηλικία μέχρι τα 12! Γάτος, Σουσουράδα, Τζιτζίκι, Διαβολάκος, Ζουζούνι, Μπόμπιρας, Πιτσιρίκος, Γαβριάς, Αγγελούδι, αυτοί είναι μερικοί και εδώ έχω τα τεύχη του περιοδικού, τα εξώφυλλα 800 τευχών!   

Θ.Ι.Σ: 800 εξώφυλλα μέσα σε ένα άλμπουμ θησαυρό, θα το χαρακτηρίσω!  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ναι 800 και τώρα που έχει τελειώσει αυτό το πράγμα, τρομάζω στη σκέψη πως έκατσα όλο αυτό το διάστημα πάνω σε αυτό, δηλαδή τοποθέτησα τη ζωή μου εκεί, λίγο τρελό έ? 

Θ.Ι.Σ: Αλήθεια πως αισθάνεστε σήμερα, βλέποντας το πρώτο τεύχος του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, που το βλέπω να το κρατάτε τώρα  στα χέρια σας και που αυτό είναι το πρωτότυπο και όχι της ανατύπωσης, η λέξη ανατύπωση δεν υπάρχει γραμμένη πουθενά!

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Θα μου πεις καλύτερα πως αισθάνομαι όταν βλέπω, σαν εσένα, τα Ελληνόπουλα τα τότε, τα οποία εξακολουθούν να αισθάνονται όπως αισθάνονταν τότε, διαβάζοντας το ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ, αυτό να ξέρεις εμένα με συγκινεί!     

Θ.Ι.Σ: Α! όχι μόνο εμείς, αλλά και τα παιδιά μας. Να ξέρεις ότι ο μεγάλος μου γιός στα 18 διαβάζει τις ιστορίες σου και εάν δεν είχε σχολείο θα ερχότανε μαζί μου, σήμερα να σε γνωρίσει! Το ίδιο συμβαίνει και με τον μικρότερο που είναι στα 11 και του έχει δείξει ο μεγάλος τον ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ, του τον έχει διαβάσει!   

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: ΄Α!  Έτσι, αυτό είναι παρηγορητικό όχι για εμένα , αλλά για τον τόπο για το μέλλον! Η αλήθεια είναι ότι κυκλοφορεί ως βιβλίο, αυτό είναι βιβλίο και πουλάει στην επαρχία ως βιβλίο, το μήνα κατά μέσο όρο πουλάει περί τα 1500 κομμάτια, Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ ως βιβλίο, είναι μεγάλο πράγμα!     

Θ.Ι.Σ: ΄Α! να και στο άλμπουμ σας, τώρα που το ξεφυλλίζω, να και η Κύπρος αλλά και το Πειραχτήρι!  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Τα ονόματα είναι πετυχημένα έτσι?

Θ.Ι.Σ: Ναι, ναι σίγουρα και εγώ δεν ξεχνάω το Μιχάλη και την Ιωάννα, να είναι εκεί στη Πλατεία Δροσοπούλου, καθισμένοι στο παγκάκι και να ξεφυλλίζουν τα τεύχη του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ! Ήταν το πρώτο τους, αθώο φλέρτ στη Α΄ Γυμνασίου, στα καλύτερα τους χρόνια, με αφορμή το περιοδικό, τη Κύπρο και το Μπόμπιρα!   

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Το πρώτο τους αθώο φλερτ, έτσι ε… και ήτανε έτσι στην εμφάνιση, έκανε τα μαλλιά  της, μπούκλες, η Ιωάννα? 

Θ.Ι.Σ: Ναι σας λέω, η Ιωάννα ήτανε ίδια η Κύπρος, όπως ακριβώς είναι στο σκίτσο του Απτόσογλου και ο Μιχάλης, φτυστός ο Μπόμπιρας ! 

ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ ή ΘΑΝΟ ΑΣΤΡΙΤΗ… ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!

Φλεβάρης του 1953, ήτανε  τότε που κυκλοφόρησε το 1ο τεύχος του θρυλικού περιοδικού  Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ!

Μάρτης του 2021 σήμερα, 68 χρόνια μετά από την κυκλοφορία του περιοδικού και πραγματοποιώντας αυτή την απομαγνητοφώνηση της συνομιλίας, που είχα κάνει τότε, στις 6 Νοέμβρη του έτους 1995, με τον αείμνηστο συγγραφέα, δημοσιογράφο, ποιητή και εκδότη ΣΤΕΛΙΟ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ, ακούγοντας τη φωνή του, αισθάνθηκα σαν να τον έχω απέναντι μου και σας μιλάω ειλικρινά τα συναισθήματά μου ήταν ανάμικτα και να σας πω την αλήθεια, δάκρυσα και δάκρυσα με ΄΄συντροφιά΄΄ ένα αινιγματικό χαμόγελο, να σχηματίζεται στα χείλια μου!

Τα δάκρυα και εκείνο το χαμόγελο οδήγησαν τις σκέψεις μου σε ένα ταξίδι με αφετηρία κάποιες εικόνες από το παρελθόν που με οδηγούσαν στο παρόν και από εκεί με ταξίδευαν στο μέλλον!

Ο ΘΑΝΟΣ ΑΣΤΡΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ σκέφτηκα και σίγουρα από τη γειτονιά των Αγγέλων, όπου μας βλέπει τώρα, γράφοντας κάποιες νέες περιπέτειες του Γιώργου  της Κατερίνας και του Σπίθα, πάντα χαμογελά κοιτάζοντας μας, γιατί το γνωρίζει πολύ καλά…

ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!    

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back